Κορυφώνουν τον αγώνα

Θέλοντας να κορυφώσουν τον αγώνα τους οι κάτοικοι της Πάρου και της Αντιπάρου κατά της πολιτικής που εφαρμόζεται στο πεδίο της Υγείας και έχει φέρει στο “χείλος του γκρεμού” τους νησιώτες και όχι μόνο, προχωρούν στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 16 Φεβρουαρίου.

Μετά από συνεχείς συναντήσεις των πολιτών υπό το Συντονιστικό για την Υγεία, αποφάσισαν να “καταδικάσουν συνολικά την πολιτική που οδηγεί σε αφανισμό τις υποδομές της δημόσιας Υγείας στα νησιά”, ψηφίζοντας αν επιθυμούν να προχωρήσουν σε γενική απεργία στις 26 Φεβρουαρίου. “Απεργούμε, Απέχουμε και Νεκρώνουμε τα νησιά μας από κάθε δραστηριότητα” σημειώνουν μεταξύ άλλων, επισημαίνοντας ότι μοναδικός στόχος τους είναι “η προστασία της Υγείας όλων μας και κυρίως των παιδιών”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο δήμαρχος Πάρου, Χρήστος Βλαχογιάννης, στο μήνυμά του, καλεί όλους τους κατοίκους να συμμετάσχουν, δηλώνοντας πως, “στις 16 Φεβρουαρίου με τη συμμετοχή μας, καλούμαστε να δώσουμε την απάντηση που πρέπει σ΄αυτούς που αδιαφορούν, σ΄αυτούς που αρνούνται να δώσουν μόνιμες λύσεις στα προβλήματα του Κέντρου Υγείας”.

Ακολουθεί αυτούσιο, κείμενο – άρθρο του Ηλία Γουρδούκη, μέλους του Συντονιστικού για την Υγεία.

Δημοψήφισμα

“Όλα καλά πηγαίνουν αναφορικά με το δημοψήφισμα που διεξάγουν οι κάτοικοι της Πάρου και της Αντιπάρου την Κυριακή, 16 Φεβρουαρίου ’14. Η πρωτοβουλία και ευθύνη διεξαγωγής του δημοψηφίσματος ανήκει στο “Συντονιστικό για την Υγεία”, που εδώ και δύο χρόνια συντονίζει τον αγώνα για τη στελέχωση του Κέντρου Υγείας των δύο νησιών.

Η απόφαση για δημοψήφισμα ελήφθη μετά από διαβούλευση μηνών και αποτελεί συνέχεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεων του προηγούμενου έτους. Παρά τις συγκεντρώσεις, τα υπομνήματα, τη συγκέντρωση υπογραφών, τις δεσμεύσεις του προηγούμενου υπουργού υγείας και τη μεγάλη πορεία οκτακοσίων και πλέον παριανών και αντιπαριωτών τον Φεβρουάριο του ’13 από το Υπουργείο Υγείας μέχρι το Σύνταγμα, η κατάσταση στο Κέντρο Υγείας δεν βελτιώθηκε. Το Κ. Υγείας είναι για τέταρτο χρόνο χωρίς παιδίατρο. Μόνιμοι γιατροί δεν διορίζονται. Οι συμβάσεις των επικουρικών ιατρών, που έληξαν πριν από μήνες, δεν έχουν ανανεωθεί ακόμη. Τα κενά σε διασώστες του ΕΚΑΒ δεν έχουν καλυφθεί. Η διευθέτηση του ζητήματος των αεροδιακομιδών με το υγειονομικό αεροσκάφος του Βελεντζείου Ιδρύματος, παρά τις διαβεβαιώσεις της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας, καθυστερεί αδικαιολόγητα παρόλο ότι η αεροδιακομιδή σε νοσοκομείο της Αθήνας με το υγειονομικό αεροσκάφος κοστίζει λιγότερο. Η υποβάθμιση του Κ. Υγείας, της παρεχόμενης Δημόσιας Υγείας δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, ούτε αποτελεί εξαίρεση. Είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και αποφάσεων και δεν αφορά μόνο το Κ. Υγείας Πάρου – Αντιπάρου. Είναι μια πολιτική που εφαρμόζεται στο δημόσιο σύστημα υγείας, με συγκεκριμένους στόχους: μεταβίβαση μέρους του κόστους της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους πολίτες, πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα, κ.ά.

Η κατάσταση στο Κ. Υγείας δεν έγινε δραματική ξαφνικά, μέσα σε μια νύκτα και αιφνιδίασε τις τοπικές Αρχές. Η φθίνουσα πορεία κρατάει καιρό. Η αποψίλωση σε ιατρικό και άλλο προσωπικό, προδιέγραφε την πορεία, αλλά η δημοτική και περιφερειακή Αρχή, εγκλωβισμένες στη μνημονιακή τους πολιτική, αδράνησαν. Γι’ αυτό η ευθύνη τους είναι μεγαλύτερη, διότι αδράνησαν από επιλογή. Όταν η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο, οι πολίτες συγκρότησαν το «Συντονιστικό» και προχώρησαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Με το δημοψήφισμα το «Συντονιστικό» θέλει να δημιουργήσει ένα αρραγές αγωνιστικό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο για τα ζητήματα υγείας απέναντι στην κυβερνητική εξουσία. Και το δημοψήφισμα θα δώσει μια εικόνα για τις προθέσεις και τη διαθεσιμότητα των ανθρώπων σε ό,τι αφορά την κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων με πρώτη τη γενική απεργία της 26ης Φεβρουαρίου ’14.”.

Μιλούν οι πολίτες

“Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα είναι κρίσιμο στοιχείο, γιατί καθορίζει τον βαθμό πίεσης προς την κυβέρνηση. Όμως το δημοψήφισμα δεν διεξάγεται μόνο για να καταγραφεί πόσοι διαφωνούν με την εφαρμοζόμενη πολιτική στην υγεία. Διεξάγεται πρωτίστως, διότι θεωρείται αναγκαίο και εξαιρετικά σημαντικό να μιλήσουν οι ίδιοι οι πολίτες. Το δημοψήφισμα είναι μια διαδικασία έκφρασης και συμμετοχής των πολιτών, που μπορεί να πάρει αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά, να βοηθήσει τους πολίτες να αντιληφθούν ότι είναι οι δημιουργοί της ζωής και των θεσμών τους, ότι μπορούν να αποφασίζουν οι ίδιοι για όσα τους απασχολούν, να συγκροτήσουν την ταυτότητα του πολίτη. Δίνει τη δυνατότητα να δουν ότι μπορούν να οργανωθούν ως κοινωνία και με διαφορετικό τρόπο από εκείνο που τους συνήθισαν οι επαγγελματίες πολιτικοί. Το δημοψήφισμα είναι μια έκφραση λαϊκής κυριαρχίας, είναι μια διαδρομή από το αντιπροσωπευτικό καθεστώς προς τη Δημοκρατία,. Διότι εκείνο που μπορεί να ορίσει τη δημοκρατία, είναι η απάντηση στο ερώτημα ποιος αποφασίζει. Στην δημοκρατία αποφασίζουν οι πολίτες. Η απόφαση συνδέεται πάντοτε με το υποκείμενο εκφοράς του λόγου, με τον πολίτη. Άρα για να είναι ο λαός κυρίαρχος, θα πρέπει να αποφασίζει ο ίδιος και όχι μέσω αντιπροσώπων. Ο αντιπρόσωπος δεν μπορεί παρά να ψηφίζει σύμφωνα με τη δική του βούληση και όχι με εκείνη του ψηφοφόρου – εντολέα του.

Η αποδοχή του δημοψηφίσματος από την κοινωνία είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που δικαιολογεί η δράση του Συντονιστικού. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος είναι πιο μπροστά από ό,τι υποθέτουν τα θεσμικά όργανα. Στις Λαϊκές Συνελεύσεις οι πολίτες λύνουν μόνοι τους τα οργανωτικά θέματα.

Η επιτυχία του δημοψηφίσματος μπορεί να διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό, ανοικτό σε κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που ξεπερνούν τα όρια που ορίζει το παραδοσιακό κομματικό σύστημα, το οποίο μας κυβέρνησε τα μεταπολιτευτικά χρόνια.”.