“Το Νοσοκομείο αναπτύσσεται”

Στη δρομολόγηση λύσης για τη μετακόμισή του σε νέα στέγη έχει προχωρήσει ο Σύλλογος Στήριξης ΑμεΑ και ΑμεΕΕΑ Κυκλάδων “Δικαίωμα” προκειμένου να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας του, αφού η ανάπτυξη του Γενικού Νοσοκομείου Σύρου προς όφελος των πολιτών, απαιτεί την αξιοποίηση και του χώρου που είχε παραχωρηθεί στον συγκεκριμένο Σύλλογο τα τελευταία δέκα έτη.

Εκτός του προαναφερθέντος χώρου, παρομοίως η διοίκηση του Νοσοκομείου επικοινώνησε και με τον Σύλλογο Φίλων Στήριξης του Γ. Νοσοκομείου Σύρου, προκειμένου να αφήσει τον χώρο που καταλάμβανε μέχρι προσφάτως και ο οποίος ήδη διατέθηκε για την εξυπηρέτηση νέου ιατρού που προσλήφθηκε στην υγειονομική δομή.

Με φόντο τις εξελίξεις κλήθηκε τόσο η πρόεδρος του “Δικαιώματος”, Ζωγραφιά Δόγου να ενημερώσει για τις προσπάθειες εξασφάλισης νέου χώρου για τον Σύλλογο, όσο όμως και η διοικήτρια του Βαρδακείου και Πρώιου, Μαργαρίτα Μπουραντά προκειμένου να μιλήσει για τις ανάγκες του νοσηλευτικού ιδρύματος της Σύρου, το οποίο – κατά γενική ομολογία – αναπτύσσεται συστηματικά και με γοργούς ρυθμούς, αυξάνοντας τις υπηρεσίες του προς τους πολίτες.

Το “Δικαίωμα” μετακομίζει στο Μπαμπαγιώτειο

Σύμφωνα με όσα τόνισε εξ αρχής η κ. Δόγου, ο Σύλλογος ενημερώθηκε από την κ. Μπουραντά για την απόφαση αξιοποίησης του χώρου με διαφορετικό τρόπο, τον Ιούνιο, με τη διοικήτρια μάλιστα να δίνει χρονικό περιθώριο για τη δρομολόγηση λύσεων στο θέμα της στέγασης του “Δικαιώματος”.

“Τον Ιούνιο είχαμε συνάντηση στο γραφείο της και μου ανέφερε ότι θα σας δυσαρεστήσω αλλά πρέπει να φύγετε από τον χώρο. Βέβαια μου είπε πως όλο το καλοκαίρι μπορούμε να μείνουμε” ανέφερε αρχικά η Ζωγραφιά Δόγου, υπενθυμίζοντας πως, “τον χώρο αυτόν τον έχουμε δέκα χρόνια εμείς ως “Δικαίωμα” και μάλιστα αυτός ο χώρος ξέρω καλά από τον προηγούμενο δήμαρχο ότι παραχωρήθηκε από τον Δήμο στο Νοσοκομείο με την υποχρέωση να δίδεται προς εξυπηρέτηση των ΑΜΕΑ. Γι αυτό έγινε και το ΚΔΑΠ ΜΕΑ στον ίδιο χώρο”. Θέλησε να προσθέσει μάλιστα πως η στέγαση του Συλλόγου “Δικαίωμα” πλησίον του νυν ΚΕΦΙΑΠ, παρείχε ευελιξία στην επικοινωνία με τα μέλη του. “Τα άτομα που πηγαίνουν στο πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕ σημερινό ΚΕΦΙΑΠ είναι όλα σχεδόν μέλη μας. Προσωπικά καθημερινά πηγαίνω στον χώρο” τόνισε σχετικά η κ. Δόγου, εξηγώντας πως μέχρι σήμερα η παραμονή τους σε χώρο του Νοσοκομείου ήταν δωρεάν. “Έχουμε περίπου στα 200 μέλη τα οποία δεν πληρώνουν όλα δεδομένης και της δεινής οικονομικής κατάστασης. Υπάρχει και πρόβλεψη ώστε να απαλλάξουμε μέλη μας από την υποχρέωση αυτή αν αντιμετωπίζουν και μεγάλα προβλήματα” σημείωσε εν συνεχεία η πρόεδρος του Συλλόγου, εξηγώντας εμμέσως πως η όποια επόμενη λύση στο θέμα της “στέγης” θα έπρεπε να εξασφαλίζει τη μη επιβάρυνση του “Δικαιώματος”. “Η πρώτη σκέψη μου ήταν για το Μπαμπαγιώτειο. Είναι ένα κτίριο που δεν αξιοποιείται συνολικά. Θεώρησα ότι ήταν μία καλή σκέψη να ζητήσουμε τον χώρο και απευθύνθηκα στον Μητροπολίτη μας, κκ. Δωρόθεος Β΄ λόγω της συμμετοχής του στη διοικούσα επιτροπή” συμπλήρωσε η ίδια, ευχαριστώντας δημοσίως τον Σεβασμιώτατο για την άμεση ανταπόκρισή του και το σύνολο των ανθρώπων που συνδράμει στην προώθηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για τη δυνατότητα άμεσης μετακόμισης.

Στην ερώτηση να γνωστοποιήσει σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα η προσπάθεια μεταστέγασης του Συλλόγου, τόνισε πως, “Πιστεύω ότι την επόμενη εβδομάδα θα έχω τις τελικές υπογραφές για την παραχώρηση και μετά θα πάει το έγγραφο στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου.

Ζήτησα μία παράταση ενός μήνα στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου” και όπως πρόσθεσε, “χθες (σσ. προχθές) με πήρε ο κ. Τρίτζαλης και μου είπε πως μας δίνει διορία μέχρι την επόμενη εβδομάδα, Πέμπτη, Παρασκευή για να αδειάσουμε τον χώρο”.

Εκτιμώντας πως θα έχει ανταποκριθεί ο Σύλλογος στα χρονικά όρια που έχουν δοθεί, θέλησε να γνωστοποιήσει μόνον πως στο “Δικαίωμα” θα παραχωρηθεί δωρεάν ένα τμήμα περίπου 70 τ.μ. του Μπαμπαγιώτειου. “Ουσιαστικά είναι τρεις χώροι που θα διαμορφωθούν. Χρειαζόμαστε βοήθεια. Ο Σύλλογος Φίλων του Νοσοκομείου μας έδωσε 100 ευρώ και τον ευχαριστούμε. Αναγνωρίζεται η προσπάθεια που κάνουμε. Πρέπει να κάνουμε και σύνδεση για την ηλεκτροδότηση. Είχα ανταπόκριση και από εθελοντές” ανέφερε παρακάτω, καθιστώντας σαφές πως η όποια πρόθεση στήριξης του Συλλόγου από πρόθυμους συμπολίτες μας θα είναι άκρως θετική για το “Δικαίωμα”.

“Πιστεύω θα τα καταφέρουμε να λειτουργήσουμε πολύ καλά εκεί” ανέφερε, εκφράζοντας εμμέσως στην κατακλείδα των δηλώσεών της ένα ήπιο παράπονο για την διοικήτρια του Νοσοκομείου, αν και αναγνώρισε το έργο της. “Πραγματικά η διοικήτρια του Νοσοκομείου κάνει έργο. Στελεχώνεται το Νοσοκομείο. Αυτό είναι προς τιμήν της, άσχετα που εμάς μας έδιωξε. Νομίζω όμως πως στελεχώνει το Νοσοκομείο” δήλωσε κατηγορηματικά, ευχαριστώντας τέλος και τον πρώην αντιδήμαρχο Γιώργο Παπαμανώλη για τη βούληση παροχής βοήθειας σε επίπεδο παραχώρησης στέγης.

Οι ανάγκες οδηγούν στην αξιοποίηση των χώρων

Από την πλευρά της, η Μαργαρίτα Μπουραντά αποδέχθηκε να προβεί σε δηλώσεις ώστε να γίνει κατανοητός ο λόγος αξιοποίησης των δύο χώρων πλησίον του ΚΕΦΙΑΠ από το Γενικό Νοσοκομείο Σύρου. Αρχικά για το ιδιοκτησιακό διευκρίνισε πως, “Ενδεχομένως παραχωρήθηκε από τον Δήμο όταν το ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ ήταν αυτόνομο. Από το 2012 το πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ και νυν ΚΕΦΙΑΠ ανήκει στο Γενικό Νοσοκομείο Σύρου εξ΄ ολοκλήρου. Το προσωπικό του, το κτιριακό και όλα”. Γνωστοποίησε μάλιστα πως “από το 2012 έως και σήμερα το Νοσοκομείο δεν προέβη σε καμία ενέργεια ούτε απέναντι στο Σύλλογο “Δικαίωμα” ούτε απέναντι στον Σύλλογο Φίλων του Νοσοκομείου που στεγαζόταν λιγότερο χρονικό διάστημα” δηλώνοντας κατηγορηματικά πως, “Δεν ζητήσαμε απολύτως τίποτα. Ήμασταν αρωγοί στην προσπάθειά τους. Δηλαδή ήταν το Νοσοκομείο γενικότερα και όλες οι διοικήσεις από το 2012 μέχρι και σήμερα, όχι μόνον εγώ προσωπικά”.

Απαντώντας στην ουσία του θέματος, η Μαργαρίτα Μπουραντά κατέστησε μα σαφήνεια πως ρόλος της είναι η ανάπτυξη του Νοσοκομείου και στην συγκεκριμένη βάση εντάσσονται οι κινήσεις αξιοποίησης των δύο χώρων που χρησιμοποιούσαν ως σήμερα οι Σύλλογοι.

“Το Νοσοκομείο αναπτύσσεται έχουν έρθει αρκετοί ειδικοί ιατροί και αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε τους χώρους. Γίνεται επέκταση του Νοσοκομείου. Άρα, δεν διώχνουμε κανέναν υπό την έννοια ότι τους πετάμε στον δρόμο” διευκρίνισε η κ. Μπουραντά, σημειώνοντας μάλιστα πως, “Το συζητήσαμε και με τους δύο Συλλόγους ότι χρειαζόμαστε τους χώρους. Ο Σύλλογος Φίλων του Νοσοκομείου άδειασε τον χώρο εντός μίας εβδομάδας και ήδη στεγάζεται εκεί η μία ψυχολόγος που προσλήφθηκε πρόσφατα”. Ωστόσο όπως πρόσθεσε, “με τον Σύλλογο “Δικαίωμα” είχα μία συζήτηση με την πρόεδρό του και ήρθε και κάποιο αίτημα από το ΔΣ του και πέρασε και από το δικό μας ΔΣ γιατί είναι συλλογικές αποφάσεις αυτές. Η εισήγηση δεν ήταν να πετάξουμε έξω τον Σύλλογο. Χρειαζόμαστε τους χώρους για την ανάπτυξη του Νοσοκομείου Σύρου”.

Τοποθετώντας μάλιστα τα γεγονότα στη ρεαλιστική βάση τους απαντώντας και σε όποια παράπονα προκύπτουν ή όποια δυσαρέσκεια, θέλησε να τονίσει πως, “Αυτός είναι και ο στόχος ο δικός μου να αναπτύξω το Νοσοκομείο όσο το δυνατόν περισσότερο προς όφελος των πολιτών, των Συριανών και όχι μόνον, αλλά προς όφελος όσων απευθύνονται στο Γενικό Νοσοκομείο Σύρου”.

Εξήγησε μάλιστα πως, “Το Νοσοκομείο της Σύρου είναι ένα μικρό Νοσοκομείο και οι χώροι του είναι περιορισμένοι”. Ως εκ τούτου, επανέλαβε πως, “Μας χρειάζονται οι χώροι” καθώς όπως συμπλήρωσε, “Γίνεται αντιληπτό πως δεν μπορώ εγώ να ζητώ προκηρύξεις και να έρχονται από το Υπουργείο και να μην έχω να δώσω χώρο να εργασθεί στο προσωπικό”.

Ολοκληρώνοντας μάλιστα τις δηλώσεις της, θέλησε να σημειώσει πως, “Δεν διώχνουμε κανέναν υπό την έννοια της εκδίωξης” αφού όπως πρόσθεσε, “Είχαμε μία πάρα πολύ καλή συνεργασία με τον Σύλλογο και οι προηγούμενοι διοικητές κι εγώ. Στηρίξαμε στον βαθμό που μπορούσαμε, μέχρι εκεί που μπορούσαμε το έργο του Συλλόγου. Πλέον δεν μπορούμε να το στηρίξουμε. Έρχονται ειδικοί ιατροί, έχουν εγκατασταθεί και μέσα στον επόμενο μήνα θα έρθει κι άλλος. Περιμένουμε να έρθει και ΩΡΛ”. Επαναλαμβάνοντας τέλος πως, όλες οι κινήσεις “γίνονται για τη Δημόσια Υγεία” κατέληξε, διευκρινίζοντας πως, “Στον ένα χρόνο που είμαι εγώ εδώ δεν έχω κανένα πρόβλημα συνεργασίας με τον Σύλλογο “Δικαίωμα”. Είμαι σίγουρη ότι θα βρουν τον κατάλληλο χώρο που θα μπορούν να συνεχίσουν τις εργασίες τους. Φαντάζομαι πως θα έχουμε και μία αγαστή συνεργασία όπως είχαμε μέχρι τώρα, όποτε χρειάζονται”.