Συνέντευξη στον διευθυντή ΤΕΠ του Βαρδάκειου και Πρώιου και μέλους του Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Κυκλάδων, Σπάρτακο Ιορδανίδη

Υποστελέχωση και ασυνειδησία “καίνε” το Νοσοκομείο Σύρου

Έκκληση για ουσιαστική στήριξη στο Νοσοκομείου Σύρου όσον αφορά στο πρόβλημα της υποστελέχωσης κάνει ο διευθυντής ΤΕΠ του Βαρδάκειου και Πρώιου και μέλος του Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Κυκλάδων, Σπάρτακος Ιορδανίδης, ο οποίος μίλησε στην “Κοινή Γνώμη”, αναδεικνύοντας ακόμη και το θέμα της ασυνειδησίας ορισμένων ιατρών του Νοσηλευτικού Ιδρύματος, που απουσιάζουν από τις εφημερίες τους.

Συνδυαστικά τα παραπάνω προβλήματα, τα οποία γνωρίζει και διαπιστώνει δυστυχώς και η τοπική κοινωνία, δημιουργούν μία “εκρηκτική” κατάσταση στο Νοσοκομείο της πρωτεύουσας των Κυκλάδων για την οποία ζητείται λύση.

Ο κ. Ιορδανίδης μιλάει ακόμη για την 6μηνη πλέον απουσία του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ από την πτητική βάση της Σύρου, όπως επίσης και για την ανάγκη ανταπόκρισης του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης σε θέματα παροχής κινήτρων σε ιατρικό προσωπικό, όπως κάνουν άλλα νησιά και Δήμοι. Η συνέντευξή του αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια να γίνει κατανοητή η κατάσταση που επικρατεί στο Βαρδάκειο και Πρώιο, χωρίς να θέλει να κινδυνολογήσει – όπως διευκρινίζει -, αλλά προκειμένου να διεκδικηθούν και να υπάρξουν λύσεις.

“Τα προβλήματα είναι αρκετά μεγάλα και πρέπει να ακουστούν. Όσοι έχουμε υπηρετήσει μεγάλο διάστημα σε αυτό το Νοσοκομείο, το πονάμε”, τονίζει προλογικά στη συνέντευξή του.

  • Ποια προβλήματα είναι κατά τη γνώμη σας, τα κύρια και βασικά αυτή τη στιγμή στο Νοσοκομείο; Υπάρχουν πλέον αρκετά παράπονα πολιτών όταν προσέρχονται στο Βαρδάκειο, ακόμη και για συμπεριφορές ή απουσία ιατρών.

“Στα σοβαρά προβλήματα είναι η υποστελέχωση, γιατί βγήκαν σε σύνταξη κάποιοι συνάδελφοι και ήρθαν κάποιοι άλλοι, οι οποίοι – για κάποιους δικούς τους λόγους, ιδιοσυγκρασίας, αντίληψης, εσωτερικού άξονα, δεν ξέρω και δεν θα σταθώ σε αυτό – αντιμετωπίζουν την παραμονή τους εδώ στο νοσηλευτικό ίδρυμα σαν μία μεταβατική περίοδο, για να φύγουν. Δεν θα επικεντρωθώ σε αυτό, όμως θεωρώ πως αυτή τη στιγμή το Νοσοκομείο είναι στην πιο κρίσιμη καμπή του και πλέον, η κάθε προσπάθεια ομαλής λειτουργίας και διάσωσης φεύγει από την ατομική προσπάθεια, τη συλλογική και ίσως και από την τωρινή διοίκηση που προσπαθεί και θεωρώ ότι πλέον η κοινωνία της Σύρου, ως τοπική κοινωνία, πρέπει να συμβάλει”.

  • Στην πράξη πώς μεταφράζεται αυτή η στάση ορισμένων ιατρών που περιγράφετε παραπάνω;

“Δεν είναι κάτι κρυφό. Κάποιοι δεν είναι στην εφημερία τους, κάποιοι είναι εκτός Νοσοκομείου. Δεν υπάρχουν ειδικευόμενοι, ούτε αγροτικοί ιατροί. Οι ειδικευόμενοι δεν υπάρχουν λόγω κάποιων συμπεριφορών συναδέλφων που δεν προτρέπουν να έρθουν κάποιοι συνάδελφοι. Το έχουμε αναδείξει κι αυτό πολλές φορές. Άρα, όταν δεν υπάρχει το “γρανάζι” που θα κινήσει όλη τη “μηχανή”, όλη η “μηχανή” δεν δουλεύει καλά. Όταν δεν υπάρχει ένα “ανταλλακτικό”, τότε πρέπει να βρούμε κάποιο άλλο ανταλλακτικό. Το λέω πολύ απλά. Αν δεν υπάρχει ένας ειδικευόμενος, δεν σημαίνει ότι ο επιμελητής δεν πρέπει να είναι στην εφημερία του. Και ο κόσμος τα γνωρίζει αυτά. Σε μία μικρή κοινωνία ζούμε. Φυσικά και θα ακουστούν κάποιες συμπεριφορές. Είναι κάποιες κατακριτέες συμπεριφορές, οι οποίες αποτρέπουν τους νέους συναδέλφους να έρθουν στο Νοσοκομείο να αρχίσουν ειδικότητα, να παραμείνουν”.

  • Ποια μέτρα θεωρείτε ότι πρέπει να πάρει η τοπική κοινωνία;

“Τα μέτρα τα οποία εφαρμόστηκαν στα γύρω νησιά, στις Μικρές Κυκλάδες και όχι μόνον, όπως και στη Νάξο, στη Μύκονο είναι γνωστά. Δίδονται κάποια επιδόματα διαμονής που μπορούν και προσελκύουν κάποιους ανθρώπους νέους και κυρίως ειδικευόμενους. Αν έρθει ένας ειδικευόμενος και παίρνει 1.000 ευρώ και χρειάζεται να νοικιάσει σπίτι και να δώσει το 60% του μισθού του, πώς θα ζήσει ο άνθρωπος; Και ποιος θα έρθει να κάνει ειδικότητα; Αυτό ισχύει και στους επιμελητές α΄ και στους επικουρικούς. Υπήρχαν κάποια επιδόματα στέγασης που παρείχε η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου σε επικουρικούς, αλλά στα γύρω νησιά, ο Δήμος Νάξου δίνει επιδόματα σε επικουρικό προσωπικό. Και η Μύκονος και η Μήλος δίνουν”.

  • Άρα, αυτό που επισημαίνετε είναι πως και ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης θα πρέπει να πάρει αντίστοιχη πρωτοβουλία;

“Το έχουμε αναφέρει και στην προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Είχαμε ζητήσει ακρόαση και μέσω του Συλλόγου Εργαζομένων. Πρέπει να υπάρξει έμπρακτη στήριξη, γιατί αν φύγουν όλοι, τι θα γίνει; Και αν δεν έρθουν και νέοι ειδικευόμενοι; Όλα είναι μία αλυσίδα. Αν ένας έρθει και του αρέσει στο νησί και μπορεί να ζήσει, μπορεί να ξαναγυρίσει ως ειδικός ιατρός μετά. Το Νοσοκομείο της Σύρου είναι το κεντρικό Νοσοκομείο που δέχεται περιστατικά από όλες τις Κυκλάδες. Όλες οι Κυκλάδες στέλνουν. Μόνο η Σαντορίνη που είναι πιο κοντά στην Κρήτη, θα στείλει εκεί ασθενείς. Όμως όλες οι Κυκλάδες απευθύνονται στη Σύρο. Εδώ είναι η πρώτη αποδοχή. Άρα, το Νοσοκομείο Σύρου πρέπει να είναι κορμός για να λειτουργήσουν και τα υπόλοιπα Κέντρα Υγείας ομαλά.

Χρειάζεται να υπάρχει ένα Νοσοκομείο “κορμός” και μία βάση ελικοπτέρου, μία βάση του ΕΚΑΒ η οποία δούλεψε έξι με επτά χρόνια, ανταποκρίθηκε. Τώρα κακώς στερείται ο Κυκλαδίτης και τη βάση”.

  • Η Σύρος βρίσκεται και σε αναμονή για τη συνάντηση με τον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα;

“Ελπίζω πως θα φέρει κάποιο αποτέλεσμα. Για να έρθει εδώ ο υπουργός, προφανώς κάποια αλλαγή θα επέλθει. Αλλά τι θα είναι αυτό, εμείς δεν το γνωρίζουμε. Το γνωρίζει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.

Εμένα, το παράπονό μου είναι πως πρέπει οι κάτοικοι του τόπου να σκεφτούν ότι το Νοσοκομείο Σύρου αυτή τη στιγμή είναι σε λίγο έως πολύ δύσκολη - θα έλεγα - κατάσταση και θέλει ενίσχυση”.

  • Σε εκκρεμότητα είναι και το θέμα της πτητικής βάσης. Είστε στην πρώτη γραμμή με τις αεροδιακομιδές. Ποιο είναι το σχόλιό σας για την κατάσταση;

“Το βασικό ερώτημα είναι πότε θα έχουμε ξανά το ελικόπτερο εδώ. Είμαι ιατρός και στο ΕΚΑΒ και συνεργάτης και “πετάμε”. Δεν μπορούμε για να μεταφέρουμε περιστατικά στην Αθήνα να φορτωνόμαστε όλο τον εξοπλισμό (μόνιτορ, σάκους διάσωσης, φορεία) και να επιστρέφουμε με το πλοίο στην καλύτερη των περιπτώσεων την ίδια ημέρα, αν όχι την επόμενη. Αδρανοποιείται όλη η ομάδα διάσωσης εδώ. Είναι ήδη έξι μήνες αυτή η κατάσταση”.

  • Κρίνετε ότι η τοπική κοινωνία και οι ίδιοι οι πολίτες ανταποκρίνονται στο κάλεσμα για στήριξη;

“Σε όσα καλέσματα έγιναν και για διαμαρτυρίες και πορείες ήταν έμπρακτη η συμμετοχή του κόσμου. Καλό είναι να συνεχίζει να στηρίζει και να αναδεικνύει και τις κακές και τις καλές συμπεριφορές των εργαζόμενων σε αυτό. Να τονίσω βέβαια πως το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου αυτού είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει αυτή τη στιγμή. Οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές ανταποκρίνονται και καλύπτουν πολλές φορές ελλείμματα και στο ιατρικό κομμάτι. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αυτό που λέω, όμως είναι τα μάτια του γιατρού που δεν θα υπάρχει ή που θα πει ότι αυτός ο πολίτης έχει κάποιο θέμα και άρα, πρέπει να κινητοποιήσει διαδικασία. Για το νοσηλευτικό προσωπικό δεν έχω λόγια. Θα μείνουν στη βάρδια τους και πολλές φορές είναι μόνοι στη βάρδια με πολλά περιστατικά. Με μόχθο και αυτοθυσία ανταποκρίνονται σε πολλά περιστατικά στη δουλειά”.

  • Θίξατε το θέμα της υποστελέχωσης αλλά και της συμπεριφορά ορισμένων ιατρών. Σε αυτό το κομμάτι, κρίνετε ότι η διοίκηση του Νοσοκομείου μπορεί να πάρει κάποια μέτρα ή να κάνει κάτι άλλο;

“Η διοίκηση του Νοσοκομείου κάνει ό,τι μπορεί αυτή τη στιγμή. Δηλαδή έχει αναδείξει κάποια θέματα και έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες. Δεν κουκουλώνει κάτι και δεν ξεχνάει κάτι”.

  • Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΙΝΝΟΣ σε όλα αυτά τα θέματα;

“Η ΕΙΝΝΟΣ, ο Ιατρικός Σύλλογος του Νοσοκομείου έχει διαλυθεί ουσιαστικά. Αδρανοποιήθηκε και θεωρώ ότι το ιατρικό σώμα έχει διχαστεί, αλλά δεν είναι της παρούσης. Ο Σύλλογος που μάχεται και βγαίνει μπροστά είναι ο Σύλλογος εργαζομένων. Σε κάθε προσπάθεια διάσωσης του νοσηλευτικού ιδρύματος ο Σύλλογος είναι μπροστάρης”.

  • Άρα, κάνετε προσωπική έκκληση προς τον κόσμο να συνεχίζει να στηρίζει, αλλά και προς τον Δήμο να μπορέσει να παρέχει κάποια κίνητρα όπως γίνεται και σε άλλα νησιά;

“Ναι. Το Νοσοκομείο αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει πρόβλημα. Θα ανταποκριθεί, αλλά δεν ξέρω για πόσο. Δεν κινδυνολογώ. Όμως κάτι πρέπει να γίνει”.

  • Στην περίπτωση που το θέμα της υποστελέχωσης σε συνδυασμό με την απουσία ιατρών από τις βάρδιές τους, δεν αντιμετωπιστεί και δεν υπάρξει καμία απολύτως ενίσχυση του Νοσοκομείου, ποιο εκτιμάτε ότι θα είναι το μέλλον του Βαρδάκειου και Πρώιου;

“Αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ. Μπορώ να έχω μέτρο σύγκρισης επειδή είχα πάει και σε άλλα Νοσοκομεία, αλλά σε μέρη με περισσότερο πληθυσμό και είναι σε χειρότερη μοίρα από εμάς με λιγότερο προσωπικό. Να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο, για παράδειγμα να υπάρχει Νοσοκομείο χωρίς καθόλου παθολόγους. Είναι δύσκολη η απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Εγώ κάνω τη δική μου προσπάθεια με αυτή τη συνέντευξη. Κάποτε ήταν από τα καλά περιφερειακά Νοσοκομεία”.