Πρίντεζης: “Σε όλους τους αγώνες σκεφτόμουν τον πατέρα μου - Περνά από το μυαλό μου η προπονητική”

  • Σήμερα - 11:58

Για το τέλος της καριέρας του και τον πατέρα του μίλησε ο Συριανός μπασκετμπολίτσας, Γιώργος Πρίντεζης. Ο εκ των κορυφαίων πάουερ φόργοουρντ στην Ευρώπη μίλησε στον Alpha για την απόφαση να αποσυρθεί από το μπάσκετ, όταν ένιωσε ότι δεν μπορεί να παίξει άλλο, αλλά και τον πατέρα του, τον οποίο έχασε το 2016, αλλά τον σκεφτόταν σε όλα τα παιχνίδια. Οσο για το αν θα ασχοληθεί με την προπονητική, ο πρώην άσος του Ολυμπιακού επισήμανε πως αρχίζει αυτή η προοπτική να περνά από το μυαλό του.

Αναλυτικά:

«Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν πολλά πράγματα από την ενεργό δράση. Έκλεισε ο κύκλος. Καλό είναι να ξέρεις πότε σταματάς. Δεν μπορούσα να παίξω άλλο και σιγά σιγά άρχισαν να βγαίνουν και προβλήματα. Καλό είναι όποτε το καταλαβαίνεις να σταματάς και να μη κουράζεις και τους γύρω σου», ανέφερε αρχικά.

Για τη σύζυγο του: «Η Στέλλα είναι ένας άνθρωπος που δεν της αρέσει να ακούει καλά λόγια, ειδικά δημόσια. Ντρέπεται πολύ στη κάμερα. Γνωρίζει καλύτερα από μένα πόσο σημαντική είναι για μένα και πόσο με έχει βοηθήσει η όλη καθημερινότητα μαζί της. Να με αποφορτίζει, να μοιραζόμαστε πράγματα, να υπάρχει σεβασμός, μια κοινή γραμμή, αγάπη και να πορευόμαστε μαζί όχι μόνο στα εύκολα ή στα δύσκολα, αλλά σε όλα»

Για τον πατέρα του: «Σε όλους τους αγώνες σκεφτόμουν τον πατέρα μου. Γιατί πάντα ήξερα ότι θα έχω ένα μήνυμα του με το που τελείωνε το παιχνίδι. Όταν ήμουν καλός μου έλεγε να κρατήσω χαμηλό προφίλ και να συνεχίσω να κάνω και άλλα πράγματα ή ότι δεν ήμουν όσο καλός όσο νόμιζα. Και όταν δεν ήμουν καλός μου έλεγε αυτό που χρειαζόμουν για να με βοηθήσει και να μου δώσει κουράγιο. Ήταν ο άνθρωπος μου. Η μάνα είναι μάνα σίγουρα, με έχει βοηθήσει στα πάντα, απλά ο πατέρας ήταν δίπλα μου σε ένα άλλο κομμάτι, πιο φιλικό αλλά πάντα με σεβασμό και πάντα σεβόμενος αυτό που έκανα, το παιχνίδι μου και τη δικιά μου προσωπικότητα».

Για την ενδεχόμενη ενασχόληση με την προπονητική: «Αρχίζει να περνάει σιγά σιγά από το μυαλό μου. Όμως ο αθλητής μετά από 22 χρόνια επαγγελματικής καριέρας θεωρώ σωστό ότι πρέπει να αποστασιοποιηθεί λίγο και να επαναφέρει εργοστασιακές ρυθμίσεις. Να φύγει εντελώς ο παίκτης από μέσα σου και να δεις ποιο θα είναι το επόμενο σου βήμα ούτως ώστε αν πατήσει το κουμπί και γυρίσεις να πεις ότι το κάνεις με το ίδιο κίνητρο, τον ίδιο ζήλο, δουλειά και όρεξη για να πετύχεις».