Ο πνεύμονας της ασφυξίας

Σε βραχνά για εκατοντάδες εργαζόμενους, αλλά και μικρομετόχους έχει εξελιχθεί η άλλοτε κραταιά βιομηχανική δύναμη της Σύρου, το ναυπηγείο του Νεωρίου, όταν πέραν από μεγαλοοφειλέτης του δημοσίου, έφτασε να κατέχει τον ίδιο τίτλο και σε σχέση με τον συνεταιρισμό του Super Market Νεώριο, προς το οποίο έχει οφειλή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Όσο και αν επιχειρεί η διοίκηση του Ναυπηγείου, να διαφημιστεί μέσω κάθε επιφανούς προσώπου, δια στόματος του οποίου εκπορεύονται λόγοι υποστήριξης και συμπαράστασης στο ρόλο που κάποτε διαδραμάτιζε ως εργασιακός στυλοβάτης της Σύρου, πλέον οι κακές πρακτικές της λειτουργούν αποδεικτικά υπέρ του αντιθέτου.

Οι όποιες ευλογίες στήνονται ως φιέστες, σε μία προσπάθεια υποστήριξης της ζημιογόνου και άκρως αντεργατικής επιχείρησης, θυμίζουν πλέον κακοστημένες παραστάσεις ενός θεάτρου παραλόγου.

Παρά τις πομπώδεις εκφράσεις συμπαράστασης, που επιχειρούν να διατηρήσουν ζωντανή μία αίγλη που ανήκει στο παρελθόν και να παρέχουν πολιτικά εύσημα στους καταρρέοντες πολιτικούς εκπροσώπους, η πραγματικότητα προδίδει το μέγεθος του ψεύδους.

Και εάν εκ μέρους της διοίκησης, ανάλογες πρακτικές μπορεί και να γίνουν κατανοητές, στο όνομα της όποιας επιχειρηματικής τακτικής προς δημιουργία εντυπώσεων, εκ μέρους των ευλογούντων τείνουν να γίνουν έως και προσβλητικές κυρίως για τους ίδιους, αλλά και για το κοινό αίσθημα που τείνει να προκαλείται βάναυσα.

Ο άλλοτε κραταιός στυλοβάτης

Το ναυπηγείο του Νεωρίου υπήρξε μία επιχείρηση που κατά το παρελθόν λειτούργησε ως πυρήνας εργατικής προοπτικής για το νησί, μέσω των θέσεων εργασίας που προσέφερε, ενώ οι αναπτυξιακές του προοπτικές ήταν αυτές που θα λειτουργούσαν ως προστιθέμενη αξία για το νησί.

Όμως η στρεβλή επιχειρηματική του πορεία των τελευταίων χρόνων, μετέτρεψε αυτόν τον οικονομικό πνεύμονα του νησιού σε μία ασφυκτική μέγγενη, συνθλίβοντας κάθε εργασιακό μέλλον, με την τραγική συρρίκνωση των θέσεων εργασίας, δημιουργώντας ένα καθεστώς ομηρίας, λόγω της οικονομικής του ασυνέπειας προς τους εναπομείναντες εργαζόμενους, αλλά και εξαιτίας της συνεχιζόμενης ρυπογόνου δραστηριότητας του, με επιβαρυντικές επιπτώσεις τόσο για το σύνολο των πολιτών, όσο και για την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου.

Χωρίς ουδέποτε κανείς να επιζήτησε την παύση λειτουργίας του, αλλά αντιθέτως την συνέχιση της μέσω νέων και πλέον αποδοτικών και εξελιγμένων μεθόδων, ζητούμενο πάντοτε ήταν η υποστήριξη των δεινοπαθούντων εργαζομένων και παράλληλα η πρόοδος του νησιού, προς την οποία μπορούσε να συντελέσει τα μέγιστα.

Αντί αυτών δημιούργησε τεράστιες οικονομικές εκκρεμότητες, όχι μόνο προς το δημόσιο, αλλά ακόμα και προς τις τοπικές μικρές επιχειρήσεις της Σύρου, με αποκορύφωμα το χρέος του προς το δικό του συνεταιριστικό γέννημα, το Super Market Νεώριο, προς το οποίο οφείλει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Έναντι όλων αυτών υπάρχουν ακόμα κάποιοι ευκλεείς αξιωματούχοι, που χρησιμοποιούνται ως προπαγανδιστές του ρόλου που θέλει το ναυπηγείο να συνεχίζει να διαδραματίζει στο νησί, τον οποίο όμως δυστυχώς δεν είναι σε θέση πλέον να υποστηρίξει.

Οι οφειλές στον συνεταιρισμό

Στη δίνη της κακής του πορείας, το ναυπηγείο του Νεωρίου συμπαρέσυρε και τον συνεταιρισμό του Super Market, δημιουργώντας προς αυτό ένα διογκωμένο χρέος, που σύμφωνα με πληροφορίες φτάνει στις 380.000 ευρώ.

Ο συνεταιρισμός βρίσκεται σε μία δίνη εξελίξεων, που στενεύουν τα περιθώρια γύρω του, έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσει και τις οικονομικές «τρύπες», που πέραν των οφειλών του ναυπηγείου, μεγεθύνονται και από άλλες πλευρές.

Ένας συνεταιρισμός που πρέπει να διατηρηθεί, πρωτίστως για να μην απωλεσθούν τόσες θέσεις εργασίας, αλλά και για την διαφύλαξη των όσων μικρομετόχων, που προέρχονται από το εργατικό δυναμικό του ναυπηγείου και έχουν απομείνει να το στηρίζουν.

Στοιχείο άξιο αναφοράς είναι ότι από τους 1.500 μικρομετόχους του συνεταιρισμού, καθώς η κατά γενική ομολογία κακή πορεία οδήγησε στην εξαγορά των μετοχών τα δύο τρίτα εξ αυτών, με τους αριθμούς να αναφέρονται κατά προσέγγιση, σήμερα έχει φτάσει να αριθμεί μόλις 500.

Τα πρώτα δείγματα κακής γραφής, που άρχισαν να σκιαγραφούν και την κακή πορεία του συνεταιρισμού, δόθηκαν όταν εκ μέρους της προηγούμενης διοίκησης του, ακολουθήθηκε μία εκβιαστική τακτική με ζητούμενο την μείωση των μισθών των εργαζομένων.

Ήταν αυτή η ίδια ηγεσία που μέσω παράτυπων συμφωνιών με την πρώην δημοτική αρχή διαιώνιζε την παραχώρηση του δημοτικού ακινήτου στο οποίο στεγάζεται η επιχείρηση, που τώρα πλέον βρίσκεται ενώπιον νέων δεδομένων και καλείται να ακολουθήσει την οδό της νομιμότητας.

Όταν οι αυτοκηρυσσόμενοι εργατοπατέρες, μακράν της όποιας κοπιώδους εργασιακής προσπάθειας, ασκούσαν διοίκηση εκ του ασφαλούς, χαίροντας της προστασίας, με την παροχή και εκ μέρους τους της ανάλογης υποστήριξης, ισχυρών προσώπων, τα αρνητικά αποτελέσματα θα γνωστοποιούνταν στο πλήρωμα του χρόνου, προλαβαίνοντας οι ίδιοι να εγκαταλείψουν το «σκάφος» υπό τον κίνδυνο της βύθισης του.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η προσφορά εκ μέρους του συνεταιρισμού στον ναό της Αγ. Αικατερίνης Κάμπου Τήνου, με τα εύσημα να λαμβάνει γι’ αυτό η προηγούμενη διοίκηση(!), με το γεγονός να σχολιάζεται ποικιλοτρόπως, όταν εντός της Σύρου πληθαίνουν συνεχώς οι οικογένειες που χρήζουν άμεσης αρωγής και ανάλογων προσφορών.

Σαφώς η κίνηση αυτή έρχεται να λειτουργήσει ως στοιχείο της κοινωνικής προσφοράς του συνεταιρισμού, την οποία οφείλει να αποδείξει κυρίως προς τον Δήμο, τουλάχιστον όσον αφορά στην απαίτηση μισθώματος από την έναρξη της νέας χρονιάς.

Όμως σύμφωνα και με την γνωστή ρήση «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια».