Ανούσια, έντεχνα και ψηφοθηρικά

Ήλπιζα ότι στο άκουσμα αυτής της τοποθέτησης θα ίδρωναν σίγουρα περισσότερα αυτιά... Θα είχε προκληθεί μία αναστάτωση. Θα παρουσιάζονταν κάποιες φωνές αντίδρασης ή έστω, θα διατυπώνονταν μερικά ερωτήματα σχετικά με το πώς αλλά και το γιατί ένα συλλογικό όργανο στο οποίο συμμετέχουν αρκετοί φορείς, δεν συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα όπως κανονικά θα έπρεπε με το σύνολο των μελών του, για να συζητήσει επί του φλέγοντος θέματος – όπως πολλοί το χαρακτηρίζουν – της τουριστικής ανάπτυξης του τόπου (εκείνου δηλαδή του σχεδόν ακατοίκητου εδώ και χρόνια νησιού από την πρόοδο και την εξέλιξη)!

Πέρασε και δεν ακούμπησε όμως, η συγκεκριμένη αναφορά που θέλει το αρμόδιο όργανο για τα τουριστικά πράγματα του τόπου να κάνει ως φαίνεται διακοπές... και “μετά βίας” όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από το πλέον υπεύθυνο αιρετό πρόσωπο, στις προσκλήσεις σύγκλισης των μελών του, να ανταποκρίνονται μόλις οι μισοί συμμετέχοντες και άρα, ασθμαίνοντας η Επιτροπή να “κερδίζει” την πολυπόθητη απαρτία. Η τοποθέτηση δε, προκάλεσε τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά ιδιαίτερη έκπληξη, όταν ήχησε από τα μεγάφωνα η δήλωση πως, επειδή αρκετοί εκ των μελών είναι επιχειρηματίες του συγκεκριμένου κλάδου και καθώς διανύουμε την καλοκαιρινή περίοδο, δεν μπορούν να μετάσχουν δια της φυσικής παρουσίας τους λόγω ανειλημμένων επαγγελματικών υποχρεώσεων, επικοινωνούν με το... ταχυδρομικό περιστέρι, το κατά κόσμον στις ημέρες μας γνωστό e-mail.

Ένα ρίγος, ένα τρέμουλο και μία ανατριχίλα με διαπέρασε ξανά στην υπενθύμιση που αυτόματα προέβη ο νους μου, ότι δηλαδή η συγκεκριμένη Επιτροπή, είχε διευρυνθεί και από επταμελής αυξήθηκε κατά έξι ακόμη άτομα, προκειμένου να έχουν λόγο και εκπρόσωποι από το σύνολο των επιμέρους εμπλεκομένων επαγγελματικών πεδίων με τον τουριστικό κλάδο.

Έτσι οδηγηθήκαμε σε μία Επιτροπή με δεκατρία μέλη, εκ των οποίων ως φαίνεται οι μισοί είναι παρόντες και οι άλλοι μισοί απόντες παρά τις συνεχείς οχλήσεις αλλά και τις παρακλήσεις του πλέον αρμόδιου προσώπου, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, γεγονός που οδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.

Αν και προσωπικά είμαι η πλέον αναρμόδια για να τοποθετηθεί επί του συγκεκριμένου εξαιρετικά σοβαρού ζητήματος, αρκεί να καταγραφούν με τη μορφή ερωτημάτων κάποιοι προβληματισμοί αλλά και σκέψεις, - που εύλογα προκύπτουν στον μέσο δημότη – βάσει των όσων είχαμε ακούσει όταν πολλαπλασιαζόταν... η Επιτροπή αλλά και των όσων ακούσαμε πρόσφατα, αναφορικά με τη δυσκολία σύγκλισης του οργάνου.

Η απόφαση αύξησης των μελών αποτέλεσε ενέργεια ουσιαστική ώστε να θέσει σε πλήρη λειτουργία ο κλάδος του τουρισμού τον μηχανισμό του, να καταθέσει προτάσεις, να αναζητήσει λύσεις αλλά και να συμβάλει στην οικοδόμηση μίας νέας αρχής με τα μέλη του να συντάσσονται πίσω από έναν και κοινό στόχο ή ήταν μία πράξη ώστε σε περίπτωση αποτυχίας επίτευξης ακόμη και χαμηλών στόχων, να υπάρχει το εύκολο θύμα – πρόβατο που θα χρεωθεί μία ήττα; Ξέρετε... εκείνοι οι χρήσιμοι απόντες... Η αύξηση του αριθμού των μελών και η – σύμφωνα με την κοινή λογική – ευχάριστη γιγάντωση της Επιτροπής, στόχευε στην πιο αποτελεσματική λειτουργία της Επιτροπής ή μετέτρεψε το όργανο σε μία δυσκίνητη ομάδα αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιηθούν – βολευτούν ορισμένοι παραπονούντες, πλην όμως τελικά ευεργετημένοι; Τα νέα μέλη και όχι μόνο, με δικαίωμα ψήφου καταθέτουν προτάσεις, συμμετέχουν στις συνεδριάσεις, στοχεύουν στην πραγματοποίηση αυτών, έχουν αιτηθεί να συνεδριάζει η Επιτροπή ημέρες και ώρες που είναι εφικτή η παρουσία τους ή η συμμετοχή τους πραγματοποιείται δι΄ αλληλογραφίας και με το... περιστέρι; Αναγνωρίζουν την ευθύνη τους;

Σκοπός εν τέλει της Επιτροπής αλλά και του πλέον υπεύθυνου που φέρει την ευθύνη για όσα γίνονται και όσα δεν γίνονται είναι πράγματι να λειτουργήσει αυτό το όργανο και να κατανοήσουν όλοι ότι παρήλθε ο καιρός που μπορούσαν συνολικά αλλά και ο κάθε ένας εξ αυτών ξεχωριστά, να αγοράζει αγρό...; Έχει αποφασιστικό και ουσιαστικό χαρακτήρα η ύπαρξη αυτού του οργάνου ή η παρουσία του είναι απλά διακοσμητική;

Κι ενώ τα ερωτήματα, οι σκέψεις, οι προβληματισμοί αναφορικά με το αν επί της ουσίας τελικά έχει ενεργοποιηθεί το νησί συνολικά δεδομένης της ζοφερής οικονομικής κατάστασης που όλοι βιώνουμε, είναι αμέτρητα και δεν χωρούν σε λίγες γραμμές, ως φάνηκε στην πρόσφατη δημόσια συζήτηση, όχι μόνον δεν ίδρωσε κάποιο αυτί από όσα αναφέρθηκαν, αλλά αντίθετα προτεραιότητα δόθηκε σε δευτερευούσης σημασίας θέματα, όπως στον αγώνα κατοχύρωσης ψήφων για την επόμενη θητεία, τόσο εντέχνως, όσο και ατέχνως, με “όπλο” τη σκούπα... στο χέρι!

Με την ελπίδα – που είναι και της εποχής – οι πρωταγωνιστές της παραπολιτικής (από όπου κι αν προέρχονται) να γίνουν κομπάρσοι στη ζωή του τόπου μήπως κι επιτέλους αυτός προοδεύσει, να υπογραμμίσω στον επίλογο, πως, ως απλή πολίτης, θλίβομαι όταν διακρίνω έναν εξαιρετικά άνισο λεκτικό αγώνα παρερμηνείας των τοποθετήσεων συνανθρώπων μας, οι οποίοι ξεκάθαρα δεν διαθέτουν τη ρητορική δεινότητα μερικών “έξυπνων” πλην όμως λαϊκιστών συναδέλφων τους, ώστε να απαντήσουν αντίστοιχα κι εντέχνως.

Επί της ουσίας... ουδείς;

ΥΓ. Αν υποψιαστώ ότι οι ψίθυροι περί ύπαρξης μελλοντικά... δύο Δήμων έχουν βάση και από σήμερα έχει ξεκινήσει η εφαρμογή της διχαστικής τακτικής στο νησί για τη συγκομιδή κουκιών, εεεε ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ... (Αστειεύομαι φυσικά)