"Ου γαρ οίδατε τι ζητείτε"

Για την σημασία της πλήρους κατανόησης του Θείου Δράματος, πέρα από τη σκοπιά του ρομαντισμού ή και της συνήθειας, μιλά σήμερα η υπεύθυνη του Κύκλου Μελέτης της Αγίας Γραφής, κ. Αλεξάνδρα Φετουρή, υπενθυμίζοντας στους πιστούς, την απόλυτη θυσία του Ιησού επάνω στο Σταυρό, για τη σωτηρία όλου του ανθρώπινου γένους και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.

Η κ. Φετουρή, ξεκινά από την Ευαγγελική Περικοπή της Κυριακής, όπου σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο Ιησούς παίρνει τους μαθητές Του, προκειμένου να ανέβουν στα Ιεροσόλυμα για τελευταία φορά. Στο δρόμο, τους εξηγεί επακριβώς τι πρόκειται να συμβεί σε Εκείνο και σ’ αυτούς, με τους μαθητές να φαίνονται να μην έχουν καταλάβει ποιος είναι ακριβώς ο σκοπός και το πεπρωμένο Του. Μερικοί εξ’ αυτών, νομίζουν, ότι ο Χριστός θα ανέβει στα Ιεροσόλυμα για να καθίσει στον θρόνο του Δαυίδ και να ασκήσει επίγεια εξουσία στο Ισραήλ. Άλλοι, όπως ο Πέτρος, αρνούνται την μοίρα του Ιησού, προσπαθώντας να τον μεταπείσουν, ότι δεν χρειάζεται να περάσει αυτό το μαρτύριο, αφού ως Θεός, που πίστευαν πλέον ακράδαντα ότι είναι, θα μπορούσε να συνεχίσει το Έργο του στη γη.

Ωστόσο, ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: «Ου γαρ οίδατε τι ζητείτε», δηλαδή, «δεν γνωρίζετε τι θέλετε», καθώς, όπως φάνηκε, οι μαθητές του έως και εκείνη τη στιγμή είχαν πολύ διαφορετική άποψη, σχετικά με την Αποστολή του Ιησού στη γη.

Με την Θυσία του αυτή, ο Κύριος, ενσάρκωσε όλο το νόημα της πίστης προς το Θεό. Την ανύψωση μέσα από την ταπείνωση. Το Βασίλειο του Ιησού δεν υπήρξε ποτέ επίγειο και επικεντρωμένο σε έναν λαό, αλλά επουράνιο και για όλους τους ανθρώπους. Και σε αυτό ανήκουν μόνο όσοι έχουν την δύναμη και τη θέληση να ταπεινωθούν και να υπηρετήσουν τους συνανθρώπους τους. Όπως ο ίδιος ο Χριστός είχε πει, «στη δική Μου Εξουσία, δεν υπάρχουν εξουσιαστές, παρά μόνο διάκονοι. Δεν υπάρχουν κυρίαρχοι, αλλά μόνο δούλοι».

Αυτό το νόημα, πίσω από το Μαρτύριο του Ιησού, μας καλεί η κ. Φετουρή, να επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε, μέσα από τις περικοπές της Μεγάλης Εβδομάδας. Τη σημασία της ταπείνωσης, της προσφοράς, αλλά και το πόσο σημαντικό σύμβολο είναι αυτό του Σταυρού και του Εσταυρωμένου Ιησού και να δούμε αυτή την διαδικασία, όχι ως ένα θλιβερό γεγονός, αλλά ως ένα χαρμόσυνο, που σημαίνει την Σωτηρία, από τα ανθρώπινα πάθη και ελαττώματα. Παράλληλα, να διακρίνουμε τους συμβολισμούς που εμπεριέχει αυτό το ταπεινό και επίπονο ταξίδι του Χριστού προς το Σταυρό, που ουσιαστικά, περιέχουν όλες τις αρχές και αξίες, μέσα από τις οποίες, μπορούμε να βρούμε τη γαλήνη και μία θέση δίπλα στον Ιησού, στο Βασίλειο των Ουρανών