Από τον Χατζιδάκι μέχρι την Πιάφ

Κουβαλώντας στις «αποσκευές» του ένα πλούσιο πρόγραμμα συναυλιών, που ταξιδεύουν το κοινό του σε διαφορετικούς μουσικούς κόσμους από τον Μάνο Χατζιδάκι και τα μπλουζ, μέχρι το ρεμπέτικο και την Εντίθ Πιάφ, το γνωστό σε όλους Φεστιβάλ Κιθάρας επέστρεψε στην Ερμούπολη.

Ο μακροβιότερος καλλιτεχνικός θεσμός της Σύρου, που συμπληρώνει φέτος το 23ο έτος ζωής του, αποτελεί κάθε χρόνο τόπο συνάντησης μουσικών από την Ελλάδα και το εξωτερικό που σκορπούν όμορφες μελωδίες σε διάφορα σημεία του νησιού, όπως το Θέατρο Απόλλων, την Πινακοθήκη Κυκλάδων και το Κηπάριο της Μεταμόρφωσης.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Άγγελος Νικολόπουλος μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» για τη μακρόχρονη πορεία της διοργάνωσης, αλλά και της ευκαιρίας που προσφέρει στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες.

Τι έχει αλλάξει από την πρώτη χρονιά του φεστιβάλ μέχρι σήμερα;

«Καταρχάς, όταν ξεκινήσαμε εμείς, δεν υπήρχε Απόλλωνας, ήταν ένα παραμελημένο γιαπί. Με προσπάθειες τόσο από το Δήμο, όσο και από εθελοντές που αφιερώθηκαν σε αυτό το στόχο, καθώς και με κάποια χρήματα από το ΕΣΠΑ, επισκευάστηκε αυτό το κόσμημα. Αλλά από κει και πέρα, υπάρχει μία γενικότερη ανάπτυξη του πολιτισμού στο νησί, κάτι που προσωπικά το ζω συνέχεια. Κρίνοντας και από άλλα μέρη της Ελλάδας, ο πολιτισμός στη Σύρο φαίνεται και ξεχωρίζει για την ποιότητά του. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν δημιουργηθεί φεστιβάλ που καλύπτουν όλο το φάσμα των τεχνών, από το χορό και την όπερα, μέχρι την κλασική μουσική, το ακορντεόν και την κιθάρα. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία, που δύσκολα τη συναντάς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οπότε χαιρόμαστε ιδιαίτερα, που τη δική μας πρωτοβουλία, διαδέχτηκαν και άλλες καλλιτεχνικές ιδέες που έχουν εξίσου αγκαλιαστεί από το κοινό του νησιού».

Στο πέρασμα των χρόνων, το κοινό έχει διαφοροποιηθεί ή το φεστιβάλ διατηρεί τους πιστούς φίλους του;

«Είναι πάρα πολύ ενθαρρυντικό και ταυτόχρονα συγκινητικό για μένα το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι αφοσιωμένοι φαν, οι οποίοι παρακολουθούν το φεστιβάλ, το επισκέπτονται σχεδόν κάθε χρονιά και μοιράζονται μαζί μας τις εντυπώσεις και τις παρατηρήσεις τους. Το κοινό έχει καλλιεργηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πολύ απαιτητικό και καλά κάνει. Μου έκανε εντύπωση ότι τις πρώτες δύο ημέρες του φεστιβάλ, η συμμετοχή υπήρξε αθρόα. Οι χώροι τόσο του Θεάτρου Απόλλων, όσο και της Πινακοθήκης Κυκλάδων ήταν κατάμεστοι. Οι θεατές παρακολούθησαν τις συναυλίες από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να αποχωρήσει κανείς στο β’ μέρος. Επιπλέον, δεν χτύπησε ούτε ένα κινητό. Υπήρχε μια συγκίνηση και προσήλωση που υποδηλώνει την παιδεία του κοινού. Κι αυτό συμβαίνει σε κάθε εκδήλωση».

Ποιοι είναι οι στόχοι που θέτετε σε κάθε διοργάνωση;

«Πρώτα από όλα υπάρχει πια ένα επίπεδο στο φεστιβάλ, διότι είναι αρκετά διαδεδομένο στο εξωτερικό. Κάθε χρόνο έρχονται πολλά παιδιά για τα σεμινάρια και τους κιθαριστικούς αγώνες. Φέτος, έχουμε και μια μικρή Κινέζα, η οποία είναι πολύ καλή και σίγουρα θα πάρει κάποιο βραβείο. Επιπλέον, το φεστιβάλ έχει ετησίως συμμετοχές από Γερμανία και Γαλλία. Στόχος μου είναι να παρουσιάζουμε κάθε χρόνο ένα πρόγραμμα με ποικίλες θεματικές. Φέτος για παράδειγμα κάναμε το αφιέρωμα από τα μπλουζ στο ρεμπέτικο και απόψε θα παρουσιάσουμε ένα αφιέρωμα στην Εντίθ Πιάφ. Μας ενδιαφέρουν δηλαδή θεματικές που να είναι έξυπνες, πρωτότυπες και να ανανεώνονται».

Η συμμετοχή στο φεστιβάλ έχει αποτελέσει μέχρι σήμερα αφετηρία για μία λαμπρή καριέρα στο χώρο της μουσικής;

«Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Από το Φεστιβάλ Κιθάρας Ερμούπολης έχουν περάσει πάρα πολλοί μουσικοί, που αυτή τη στιγμή είναι καταξιωμένοι μουσικοί, γυρνάνε τον κόσμο, παίζουν, είναι καθηγητές σε διάφορες ακαδημίες στην Ευρώπη και την Αμερική και αν δει κανείς το βιογραφικό τους, θα διαβάσει ότι έχουν παίξει και στο φεστιβάλ μας, έχοντας μάλιστα διακριθεί στο διαγωνισμό. Οι αναφορές στο φεστιβάλ είναι πάρα πολλές και αυτό είναι τιμητικό τόσο για τη διοργάνωση, όσο και για το νησί. Πρόκειται για κάτι που ξεκίνησε με αγάπη και μεράκι κι αυτό το εισπράττει ο κόσμος. Τόσο οι Έλληνες, όσο και οι ξένοι συμμετέχοντες βλέπουν ότι γίνεται κάτι σωστά, οργανωμένα και με αξιοκρατία και αυτό το αναγνωρίζουν».

Κάτω από τον ουρανό της Πιάφ

«Άρωμα» Γαλλίας θα πλημμυρίσει απόψε στις 21:00 την Πινακοθήκη Κυκλάδων, όπου θα πραγματοποιηθεί ένα μοναδικό αφιέρωμα στο Γαλλικό τραγούδι και τη μουσική της Edith Piaf από τη Nathalie Goliot (φωνή – πλήκτρα) και τον Pierre Goliot (κιθάρα – φωνή).

Η Ναταλί Γκολιό αποφοίτησε από το Κρατικό Ωδείο της Τρουά με διάκριση και ειδικά βραβεία στο πιάνο, τη μουσική δωματίου, την Ιστορία της Μουσικής, τη Μονωδία και τα ανώτερα Θεωρητικά. Διδάσκει πιάνο από το 2003 στη μουσική ακαδημία της Τρουά. Το 2014 κυκλοφόρησε το DVD του “Sous le ciel de Piaf” , ενώ τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου ηχογραφεί το Cd «Lumières d’Opale» όπου παίζει πιάνο και τραγουδά τα ποιήματα του Ζεράρ Γκολιό σε συνθέσεις του Μισέλ Γκατίλ.

Ο Πιερ Γκολιό αποφοίτησε από το Κρατικό Ωδείο της Τρουά  αποσπώντας Δίπλωμα και Χρυσό Μετάλλιο κιθάρας παμψηφεί, Χρυσό Μετάλλιο μουσικής ανάλυσης και  Χρυσό μετάλλιο αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας. Πήρε επίσης Δίπλωμα Δεξιοτεχνίας στη κιθάρα από το  Διεθνές Πανεπιστήμιο Μουσικών Σπουδών του Παρισιού. Διδάσκει κιθάρα στο Κρατικό Ωδείο της Τρουά. Συμμετέχει σε πολυάριθμες συναυλίες κλασσικής μουσικής είτε σαν σολίστ είτε σαν ντουέτο με φλάουτο, πιάνο και τραγούδι και εμφανίζεται σε πολλά φεστιβάλ.

Η Ναταλί κα ο Πιερ έχουν σχηματίσει μαζί με τον Olivier Moyne από το 2008 το τρίο “La Baronne et ses homes” (Η Βαρώνη και οι άντρες της), ένα γκρουπ που παρουσιάζει γαλλικά τραγούδια με πρωτοποριακό τρόπο.Το ρεπερτόριο τους περιλαμβάνει 2 ολοκληρωμένα έργα: «Après le B» (Μετά το Β) και «Sous le ciel de Piaf» (Κάτω από τον ουρανό της Πιαφ). Δίνουν συχνά συναυλίες στην περιοχή της Καμπανίας και των Αρδεννών.

Το 23ο Φεστιβάλ Ερμούπολης ολοκληρώνεται την Παρασκευή στο Θέατρο Απόλλων με όλους τους σολίστ και τους νικητές των «Κιθαριστικών Αγώνων». Την ορχήστρα  από κιθάρες διευθύνει ο Άγγελος Νικολόπουλος.