Έμπνευση να υπάρχει...

Ξεχάστε τις λύσεις, προβλήματα θα υπάρχουν, άλυτα θα παραμένουν, αδιαφορία ή και συνενοχή από πολιτικούς θα συναντάμε, έμπνευση όμως να γεννιέται μήπως και βρούμε έστω ανακούφιση και παρηγοριά από τα μεγάλα, τα σοβαρά, όσα προβληματίζουν, βρωμούν και ζέχνουν αλλά και δεν απαντώνται!

Πολλές οι συμμετοχές στο φετινό Καρναβάλι, αξιόλογη η συνολικότερη προσπάθεια, γούστα βέβαια υπάρχουν κι έτσι οι προτιμήσεις διαφέρουν!

Το καυστικό και σατιρικό στοιχείο δόθηκε, εξαπλώθηκε και εκφράστηκε μέσα από το σκέρτσο, το νάζι και την κριτική ματιά όλων εκείνων που δε δίστασαν και προσέγγισαν από πολιτική σκοπιά τα καθημερινά μας, τις σοβαρές υποθέσεις του τόπου και της χώρας μας!

Το σήμα της έναρξης δόθηκε, οι καρναβαλιστές ξεχύθηκαν στον δρόμο, τα άρματα συνόδευαν και ο νους άρχισε να “τρέχει” στον σατιρικό ρυθμό της επικαιρότητας...

Πότε γίναμε εργατοζόμπι και δεν το καταλάβαμε; Πότε μετατράπηκε ο άνθρωπος σε εργαλείο κι εξάρτημα και μάλιστα σε σύγχρονους καιρούς που η τεχνολογία θα έπρεπε να τον υπηρετεί και να τον διευκολύνει σε κάθε επάγγελμα; Πότε μουμιοποιήθηκε η μεγαλύτερη μάζα των πολιτών και εξυπηρετεί ρυθμικά την παραγωγή κέρδους; Πώς ο άνθρωπος άφησε τον νου του έρμαιο στις ορέξεις της αδίστακτης και απαιτητικής αγοράς και έγινε μαζί με άλλους πολίτες, εξάρτημα σε μηχανές που παράγουν..., αλλά δεν του προσφέρουν τίποτα; Αλήθεια πόσο σοκαριστική είναι η σιωπή των εργατοζόμπι απέναντι στον κίνδυνο να χρειαστεί να τρέφονται με ψίχουλα μόνο και πλήρως εξαντλημένα να παραδώσουν μια για πάντα(!) ψυχή και πνεύμα;

Και μετά ήρθαν τα δολάρια στον τόπο. Επιθυμούν να αγοράσουν τα πάντα, να πληρώσουν, να μασήσουν... να κάνουν δωρεές για να μετατραπούν σταδιακά σε “κομμάτι” της κοινωνίας που υπομένει επί έτη δύσκολους οικονομικούς καιρούς και μεγάλα διαστήματα ανεργίας. “Λικνίζονται” μπροστά σε πρόσωπα ορισμένων “εξυπνοζόμπι” που καθοδηγούν άλλα εργατοζόμπι, προκειμένου να παρελάσουν ανενόχλητα στη μίζερη καθημερινότητα, την οποία θολά αντιμετωπίζουν όσοι πράγματι έχουν υποφέρει από κοροϊδία και εξαπάτηση εδώ και χρόνια!

Και πέφτει το δολάριο κι εξαφανίζεται ο καπνός και η σκόνη και ξαφνικά όλα γίνονται διαυγή για να μασήσουν τα ξεχασμένα(;) “ψίχουλα” άνευ ορίων κι όποτε... τα πρόθυμα πλέον εργατοζόμπι!

“Έλα Ερμή στον τόπο σου!” φωνάζουν άλλοι πολίτες, παρατηρώντας την ξέφρενη μανία των πολιτικών κι αυτοδιοικητικών να απασχολούνται με όσες υποθέσεις είναι ξένες προς τις αυστηρά δικές τους αρμοδιότητες! Και πάρε φλας και χαμόγελο με δόντι σε διαδικτυακά “κουρεμένα” πορτρέτα και ανακοινώσεις, με τους απλούς πολίτες να παραμένουν αγανακτισμένοι σχετικά με τα καθημερινά του τόπου.

“Αυτό που συμβαίνει είναι άνω ποταμών” μονολογούν οι απηυδισμένοι αναφορικά με τους λαλίστατους και κενολόγους πολιτικούς που δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει να βρουν ούτε “δρομολόγιο” σωτηρίας για παιδιά, ενήλικες και μέλη της Τρίτης Ηλικίας στις καθημερινές μετακινήσεις τους εδώ και μία ολόκληρη θητεία!

Ένα κοστοβόρο και πολυδάπανο “πήγαινε – έλα” η πολιτική ζωή του τόπου για τους πολίτες και πάντα απέναντι(!) στους δημότες και τις ανάγκες τους, με τους δεύτερους να αποστρέφονται πλέον τη μανία των αυτοδιοικητικών που στην πλειοψηφία τους, υπηρετούν αποκλειστικά ξένα συμφέροντα, γενικόλογες κραυγές ανάπτυξης, πολυλογία προόδου και φανφάρες περί θετικών εξελίξεων σε κάθε επίπεδο!

Ταξίματα, υποσχέσεις, φλυαρία και απουσία από τα σοβαρά και μεγάλα, η μοναδική ατζέντα τους!

Και το συμπέρασμα για όλους εμάς ένα: “Έμπνευση να υπάρχει, γιατί από λύσεις... νυχτώσαμε!”.