Όταν η «δίκαιη» μοιρασιά γίνεται …άδικη!

Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκου κατανέμονται συνολικά 106,5 εκατομμύρια ευρώ στους Δήμους όλης της χώρας, ως πέμπτη δόση για το 2020 της τακτικής επιχορήγησης οργανισμών πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης που προβλέπεται από το νόμο.

Οι επιχορηγήσεις αυτές δίνονται σε δόσεις κατανεμημένες στην διάρκεια του έτους και προέρχονται από τους θεσμοθετημένους «Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους» των Δήμων.

Σύμφωνα με τους σχετικούς πίνακες κατανομής που ανακοίνωσε το Υπουργείο, από τα χρήματα αυτά, για μεν τον Δήμο Δυτικής Λέσβου διατίθενται €337.756 για δε τον Δήμο Μυτιλήνης €616.681. Από τη μελέτη των πινάκων αλλά και από την συγκεκριμένη κατανομή που προβλέπεται για τους Δήμους του νησιού σε σχέση με το συνολικό ποσό που διατίθεται Πανελλαδικά, γίνεται φανερό ότι η κατανομή στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πληθυσμιακά κριτήρια.

Η φαινομενικά «δίκαιη» αυτή κατανομή είναι επί της ουσίας επιεικώς άδικη αφού δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τυχόν ιδιαιτερότητες ή επιπλέον προβλήματα που αντιμετωπίζουν Δήμοι απομακρυσμένοι από το κέντρο αλλά και επιπλέον νησιωτικοί. Και η προφανής αυτή αδικία, πιθανότατα έρχεται σε αντίθεση και με το Ευρωπαϊκό θεσμικό κεκτημένο που έχει αναγνωρίσει την «νησιωτικότητα» ως ιδιαίτερο στοιχείο προβληματικότητας και επιβάλει στα κράτη μέλη να την συνεκτιμούν σε κάθε ασκούμενη πολιτική αλλά και ιδιαίτερα στις χρηματοδοτικές κατανομές.

Πέραν του μόνιμου θέματος της νησιωτικότητας δε, είναι περιττό να μιλήσει κανείς για τα πρόσθετα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην παρούσα φάση οι Δήμοι της Λέσβου, εξαιτίας του μεταναστευτικού, τα οποία θα έπρεπε να καθιστούν αυτονόητη την ανάγκη προνομιακής μεταχείρισής τους σε οποιαδήποτε κατανομή πόρων.