ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ: «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης»;;;

Άκουσα, έμαθα, διάβασα ότι υπάρχει πιθανότητα να προταθεί και ίσως να επιλεγεί η Ερμούπολη ως «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης», το 2021. Πριν ακόμα καταλάβω τι ακριβώς συνέβη, ποιος ή ποιοι είχαν αυτή τη σκέψη, άκουσα τόσα αρνητικά σχόλια να ακολουθούν αυτήν την πρόταση από Συριανούς… Δεν θα πάρω θέση, απλά αναδημοσιεύω ένα άρθρο της κ. Χριστίνας Πουλίδου, δικηγόρου και δημοσιογράφου που δημοσίευσε σε Αθηναϊκό περιοδικό. Και μεταξύ άλλων γράφει... «Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες χρειάζονται μεγάλες ιδέες. Για να επουλώσουν της πληγές τους (μετά από κρίση), να στρατεύονται για κάτι καλύτερο, να αποδεικνύουν τον «καλό» τους εαυτό, παραμερίζοντας τη γκρίνια.

Μια ομάδα γερμανών ακαδημαϊκών διερευνά την πιθανότητα επιλογής της Ερμούπολης ως «πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης», το 2021.

Αναζήτησα την ταυτότητα αυτών των ανθρώπων και διαπίστωσα ότι είναι οι καταλληλότεροι για να έχουν συγκεκριμένη άποψη. Ακαδημαϊκοί με κύρος, είχαν την πρωτοβουλία να ονομαστεί η Έσεν «πολιτιστική πρωτεύουσα». Το πέτυχαν και οργάνωσαν όλο το σχέδιο υλοποίησης. Στη συνέχεια επέλεξαν την Πάφο (για το 2017) και το σχέδιο προχωρά με επιτυχία. Πρόσφατα διερεύνησαν το ενδεχόμενο πρόκρισης της Ερμούπολης (για το 2021) μ’ ένα πολύ σοβαρό σκεπτικό που λέει ότι: Η Σύρος είναι μέρος του πανάρχαιου Κυκλαδικού πολιτισμού, ότι η Ερμούπολη ειδικότερα χαρακτηρίζεται από μια εκπληκτική νεοκλασική αρχιτεκτονική, αλλά πανέμορφη είναι και η μεσαιωνική αρχιτεκτονική της Άνω Σύρου, ότι φιλοξενεί αρμονικά δύο χριστιανικά δόγματα, ότι στεγάζει το ιστορικό θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ» με ιδιαίτερη πολιτιστική συνεισφορά, ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη σύσταση και εδραίωση του νεότερου ελληνικού κράτους, ότι στο χώρο της μουσικής συνδυάζει αφενός την παράδοση του ρεμπέτικου (κληρονομιά Μάρκου Βαμβακάρη) με τη νησιώτικη μουσική του Αιγαίου, ενώ επί σειρά ετών οργανώνει διεθνή φεστιβάλ κλασικής μουσικής και ότι τέλος γειτνιάζει με το νησί της Δήλου, όπου επίσης μπορεί να φιλοξενηθούν εκδηλώσεις».

Και… συνεχίζει η κ. Πουλίδου: «Βλέπετε κάτι αρνητικό σε όλα αυτά; Είναι αδύνατον. Και όμως, κάποιοι Συριανοί βρήκαν!! Άρχισαν λοιπόν οι μουρμούρες του «μικρού χωριού». Πήραν τον μεγεθυντικό φακό και φωταγώγησαν προβλήματα υπαρκτά, αλλά τόσο μικρά… οι δρόμοι έχουν λακκούβες, είπαν, το κυκλοφοριακό δεν έχει λυθεί.... και διάφορα άλλα… Αυτή είναι μια μικρή εικόνα που τη συναντάς παντού και που αν θέλεις διορθώνεται. Η ωραία εικόνα, όμως είναι αυτή που βλέπεις, όταν μπαίνει το καράβι στο λιμάνι και σου κόβει την ανάσα! Αυτήν είδαν οι ξένοι, οι «ψυλλιασμένοι» ξένοι και είπαν: «μάλιστα, το αξίζετε!» και κάποιοι από μας μουρμουράνε και λένε «όχι δεν το αξίζουμε εμείς και η πόλη μας με τις αδυναμίες της…» Ε είναι λογικό αυτό;

Η Σύρος βρίσκεται στο σταυροδρόμι των επιλογών. Το αναπτυξιακό της μοντέλο είχε δυο πυλώνες: το Νεώριο και τις διοικητικές υπηρεσίες. Η κρίση χτύπησε και τα δύο. Το Νεώριο μαραζώνει και οι υπηρεσίες παλεύουν με τη συρρίκνωση. Η μικρή κλίμακα του νησιού δεν επιτρέπει πτήσεις τσάρτερ, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες ή μαζικό τουρισμό κρουαζιερόπλοιων. Η διέξοδός της περνά μέσα από την ταυτότητά της.

Αυτήν την ταυτότητα είδαν οι ξένοι και αυτήν προτείνουν να αναδείξουν. Η πρόταση να θέσει υποψηφιότητα η Ερμούπολη για την «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης» το 2021, μπορεί να της δώσει την ώθηση που χρειάζεται προς μια αναπτυξιακή διέξοδο. Για την ακρίβεια, η συγκεκριμένη πρόταση προσφέρει στο πιάτο το αναπτυξιακό μοντέλο που θα έπρεπε να είχαν ήδη αναζητήσει οι Συριανοί, αξιοποιώντας το πολιτιστικό πλεονέκτημα του τόπου τους.

Αν ο κόσμος του νησιού καταλάβει πως αυτή είναι η ευκαιρία του, αν παραμερίσει την καχυποψία του για «σκοπιμότητες», αν κατανοήσει ότι ο στόχος είναι μεγάλος και υπερβαίνει τους μικροανταγωνισμούς, αν εμπνευσθεί απ’ αυτόν και στρατευθεί σε μια προσπάθεια που αναγκαστικά θα αντιμετωπίσει και τα κακώς κείμενα, τότε θα ανοίξει τη δρασκελιά του προς την ανάπτυξη. Όπως ακριβώς συνέβη στης αρχές του 19ου αιώνα, όταν από ένα ερημόνησο, από μια σύμπτωση παραγόντων και μέσα σε λίγες δεκαετίες μετεξελίχθηκε σε ένα εύπορο περιφερειακό μητροπολιτικό κέντρο.

Οι κοινωνίες, οι άνθρωποι χρειαζόμαστε έναν στόχο, μόνο έτσι προχωράμε. Επειδή όμως ο δρόμος θα είναι μακρύς, θα προσκρούσει σε δυσκολίες. Θα υπάρξουν διλήμματα, συγκρούσεις, η απόφαση θα πρέπει να είναι συνειδητή και συλλογική. Η συριανή κοινωνία πρέπει να κατανοήσει το στοίχημα που της προσφέρεται και να πιστέψει στο στόχο.

Στη διαδρομή θα μάθει να συνεργάζεται. Θα βρίσκει λύσεις θα αξιοποιήσει τον έμφυτο κοσμοπολιτισμό της για το παραγωγικό καλό του τόπου. Τώρα πρέπει απλώς να κατανοήσει την ευκαιρία που της προσφέρεται. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Και όπως στον στίβο, τα άλματα, με βήματα ξεκινάνε…»

Αυτές είναι οι θέσεις και η γνώμη της κ. Χριστίνας Πουλίδου για το νησί μας.