Ποιος κυβερνάει τον χώρο του Πολιτισμού μας(;)

Όσο προχωρούμε προς τις εκλογές και καθώς δημοσιεύονται άρθρα που αφορούν εμάς και την ζωή μας στη Σύρα, αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου:

1. Πώς απορρίφθηκε πρόταση συνεργασίας από την Εθνική Λυρική Σκηνή προς τον Δήμο, με το αιτιολογικό του υψηλού κόστους των 22.000€; (Κοινή Γνώμη 9.4.14). Όταν εδώ και πολύ καιρό όλοι ομολογούν και απολαμβάνουν τις εξαιρετικές παραστάσεις της, με τη φωτισμένη καλλιτεχνική διεύθυνση του Μύρωνα Μηχαηλίδη; Είναι δηλαδή «prestige» για την πόλη και το νησί, ο ποδηλατόδρομος, και καλώς είναι (βλ. δήλωση Κεράνη 27.3.14), και δεν είναι η σύμπραξη με την Εθνική Λυρική Σκηνή που μεγαλουργεί έχοντας πλάι της το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος; Άλλωστε υπάρχουν Συριανοί επιχειρηματίες που απορούν γιατί δεν ρωτήθηκαν για χορηγία πριν από την απορριπτική απάντηση του Δήμου. Να ελπίζουμε σε αλλαγή της απόφασης;

2. Πώς εγκρίθηκαν πάλι για δέκατη χρονιά 45.000€ στο φεστιβάλ Αιγαίου όταν δεν απαντήθηκαν ποτέ, ούτε από τον Δ/ντή του, ούτε από το περιβάλλον του, όσα, όχι τιμητικά, γράφτηκαν στην Κοινή Γνώμη προ καιρού για τις διοργανώσεις του στη Σύρο;

3. Πώς διατρανώνει στη συνέντευξή του (Κοινή Γνώμη 17.4.14) ο Αμερικανοέλλην Δ/ντής του εν λόγω φεστιβάλ: «Εγώ θα συνεχίσω να κάνω το φεστιβάλ και αυτό με κάνει χαρούμενο για όσο νοιώθω»! Ποια η θέση του Δήμου γι’ αυτή τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δήλωση;

4. Επιπροσθέτως, πού είναι η ουσιαστική στήριξη στην Ορχήστρα των Κυκλάδων, που εδώ και 4 χρόνια μαζί με την θαυμαστή ομάδα ντόπιων Συριανών μουσικών της, άνοιξε τα φτερά της και γίνεται πρέσβης της Σύρας ανά την Ελλάδα, έχοντας δημιουργήσει πρόσφατα και μια υπέροχη παιδική χορωδία; Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η ορχήστρα υπάρχει, χάρη στις γνώσεις, το πάθος και τις ικανότητες του μαέστρου της καθώς και στην αυταπάρνηση και το ήθος των μουσικών της (μαζί και με την ιδιωτική χορηγία).

Και εδώ ας πούμε και μερικές αλήθειες γι’ αυτούς που διαχειρίζονται τα του Πολιτισμού μας, και που ίσως πρέπει να κρίνονται και να αξιολογούνται και αυτοί, για τις αποφάσεις που παίρνουν.

5. Βρίσκω δηλαδή, υπερβολική την ιστορία με τις τσαμπούνες και τις στρατιές των εραστών τους, που κάθε καλοκαίρι, χρόνια τώρα, περιέρχονται τα νησιά, ανταλλάσσοντας χορούς, φιλιά και χρήματα δικά μας.

6. Παράδοξος μου φαίνεται και ο τρόπος που λειτουργεί η ιστορία των μονοπατιών στις Κυκλάδες. Χρόνια τώρα χρηματοδοτούνται και καλά κάνουν, αλλά επιτρέπεται να καταλήγουν εκδόσεις για τις οποίες πληρώνουμε για να τις αποκτήσουμε, εμείς οι πολίτες των Κυκλάδων, όταν για μας, υποτίθεται, ότι γίνονται όλα αυτά;

7. Σχετικά με το πιλοτικό πρόγραμμα αστικής ξενάγησης στην Ερμούπολη (Κοινή Γνώμη 17.4.14), πώς συμπεριελήφθη μαζί με τα εξαιρετικού κάλλους δημόσια και μη κτίρια και το «μουσείο»-Ινστιτούτο μεγάλης θεατρίνας, όταν αυτό έχει δημιουργηθεί με τρόπο και στυλ που δεν έχει σχέση με όλα τα άλλα που κοσμούν την σπουδαία,νεοκλασσική και ιστορική πόλη της Ερμούπολης ;

8. Και ας μη μιλήσουμε για μεριά καλλιτεχνών και «ειδικών» που λειτουργούν σαν να είναι πολίτες πρώτης κατηγορίας, και για όσους εμπλέκονται με αυτά, με χάρη και προσωπικές στρατηγικές, σαν να είναι very πρώτης κατηγορίας.

Και πάμε λίγο παραμέσα.

9. Οι ίδιοι άνθρωποι βρίσκονται με αέρα και αυτοπεποίθηση, εδώ και 10,20,30 40 χρόνια, όπως μας δηλώνουν, στο Θέατρο, το Λύκειο, τη Στέγη και κάποια Ιδρύματα, και καμαρώνουν μάλιστα για αυτό, που έγινε σκοπός της ζωής τους. Γίνεται έργο βέβαια, αλλά σ’ ένα αμετάβλητο και κατεστημένο περιβάλλον χωρίς ουσιαστικό αντίλογο και νέες ρηξικέλευθες προτάσεις.

Και δεν μιλάει κανείς.

10. Αντιθέτως πολλοί μιλούν και επαινούν την Γαλλίδα Δ/ντρια της Φιλαρμονικής η οποία αποθεώνεται και τελικά πέφτει σε αντιφάσεις. Γιατί μας δήλωσε (Κοινή Γνώμη 24.4.14) ότι «η ορχήστρα του Φεστιβάλ Αιγαίου δεν είναι από τη Σύρο» (όπως η δική της). Και λέω λοιπόν: Εκείνη δεν ήταν που αποφάσισε προ διετίας να καλέσει απ’ τη Γαλλία 5 δασκάλους για το θερινό εκπαιδευτικό τμήμα της Φιλαρμονικής, οι οποίοι ταξίδεψαν με δική μου χορηγία, όταν η Αθήνα βρίθει αξιόλογων μουσικών και δασκάλων γι’ αυτό τον σκοπό; Ναι, γίνεται μια καλή δουλειά, ειδικά για τα παιδιά, που όμως δεν χρειάζεται αποθέωση.

Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για το Φεστιβάλ Κλασσικής Μουσικής του Γιάννου Μαργαζιώτη στη Σύρο, που κάθε καλοκαίρι στο θέατρο, χωρίς να προκαλεί θόρυβο γύρω από τον εαυτό του, δουλεύει ήσυχα, με υψηλή ποιότητα και αξιόλογους συνεργάτες, χαρίζοντας μας σπάνιες στιγμές μουσικής απόλαυσης. Έτσι όπως πρέπει να γίνεται δηλαδή.

Και κλείνοντας ας θυμηθούμε τον Περικλή, που στα 431 π.Χ μιλώντας στους Αθηναίους έλεγε:

“ΝΑ ΘΑΥΜΑΖΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ, ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΗΝ ΣΑΝ ΕΡΑΣΤΕΣ. ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ”!!

Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να έχει ειπωθεί για τη Σύρο! Αποδείξτε λοιπόν όσοι ζείτε εδώ και αποφασίζετε για την τύχη της, πόσο την αγαπάτε. Αλλάξτε την εκ βάθρων. Μην υποκύψετε σε εξαρτήσεις και μεθόδους του παρελθόντος. Αρνηθείτε το υπάρχον σύστημα με τους «παρόντες» και τους επιγόνους τους. Βγείτε μπροστά για το καλό και το ηθικό της Σύρας και των ανθρώπων της. Για να έρθουν επιτέλους σε όλες τις βαθμίδες εξουσίας, αυτοί που αξίζουν πραγματικά. Γιατί υπάρχουν ανάμεσά μας. Ναι!. Ας τους ξετρυπώσουμε και ας σταθούμε πλάι τους. Όλοι μας!