"Μην φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο"

«Μικρό ποίμνιο» ονομάζει ο Ιησούς την ομάδα των μαθητών του. «Η έκφραση αυτή ευθυγραμμίζεται με την προφητική παράδοση της Παλαιάς Διαθήκης» σημειώνει ο π. Γιάννης Μαραγκός μέσω της διαδικτυακής παρουσίας του.

Οι προφήτες αποκαλούσαν τους λίγους Ισραηλίτες που είχαν καταφέρει να μείνουν πιστοί μετά από διάφορες δοκιμασίες στην παραδοσιακή μονοθεϊστική θρησκεία τους ως το υπόλοιπο του Ισραήλ, του οποίου το χαρακτηριστικό είναι η υπομονή, η επιμονή, η ψυχική αντοχή να μείνει πιστό στο Θεό.

Παρ’ όλους τους διωγμούς και τις δοκιμασίες. Η έκφραση μικρό ποίμνιο υπογραμμίζει ότι ο μικρός αριθμός των μελών του ποιμνίου δεν είναι σημαντικός για να είναι το ποίμνιο μεγάλο. Εκείνος που μετράει είναι το πνεύμα που ζωογονεί αυτό το μικρό ποίμνιο και το κάνει μεγάλο. Το πνεύμα της πιστότητας στο Θεό και της ορθής πρακτικής που πηγάζει από την ορθή πιστότητα στο Θεό. Έτσι η ζωή του μικρού ποιμνίου είναι σημαντική όχι για τον αριθμό, αλλά για τη μαρτυρία που δίνει στους άλλους ανθρώπους είτε είναι καλής θελήσεως είτε όχι.

Ακολουθεί η ευαγγελική περικοπή από τον Ευαγγελιστή Λουκά.

«Μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο, διότι ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία.

Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε ελεημοσύνη. Κάνετε για σας πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, ένα ανεξάντλητο θησαυρό στους ουρανούς, όπου κλέφτης δεν τον αγγίζει ούτε σκώρος καταστρέφει. Διότι όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι κι η καρδιά σας.

Να είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας να είναι αναμμένα. Κι εσείς να μοιάζετε με εκείνους τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους, πότε θα επιστρέψει απ' το γάμο, ώστε όταν έλθει και κτυπήσει την πόρτα να του ανοίξουν αμέσως.

Μακάριοι είναι εκείνοι οι δούλοι, που όταν έλθει ο κύριός τους θα τους βρει να αγρυπνούν. Αλήθεια σας λέω: θα βάλει τη ζώνη του και θα τους βάλει στο τραπέζι και θα περάσει να τους υπηρετήσει.

Κι αν έλθει κατά τα μεσάνυχτα ή την αυγή και βρει το ίδιο, μακάριοι θα είναι αυτοί οι δούλοι. Αυτό να ξέρετε: αν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, δεν θα άφηνε να διαρρηχθεί το σπίτι του. Κι εσείς να είσθε έτοιμοι, διότι ο Υιός του ανθρώπου θα έλθει εκείνη την ώρα που δε νομίζετε".

Τότε ο Πέτρος του είπε: "Κύριε, αυτή την παραβολή την είπες για μας ή για όλους;" Κι ο Κύριος απάντησε: "Ποιός είναι εκείνος ο πιστός και συνετός οικονόμος, τον οποίο ο κύριός του θα τον διορίσει υπεύθυνο για τους υπηρέτες, ώστε να μοιράζει την κατάλληλη στιγμή το μερίδιο της τροφής; Μακάριος είναι εκείνος ο δούλος, που όταν επιστρέψει ο κύριός του θα τον βρει να συμπεριφέρεται μ' αυτόν τον τρόπο. Αλήθεια σας λέω: θα τον διορίσει υπεύθυνο πάνω σε όλα τα υπάρχοντά του. Αλλά αν ο δούλος εκείνος σκεφθεί μέσα του: ‘θα αργήσει ο κύριός μου να επιστρέψει’ κι αρχίσει να κτυπά τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες και να τρώει και να πίνει και να μεθά, θα έλθει ο κύριος αυτού του δούλου εκείνη την ημέρα που δεν περιμένει κι εκείνη την ώρα που δε γνωρίζει και θα τον τιμωρήσει σκληρά και θα τον ρίξει στο μέρος που τιμωρούνται οι άπιστοι. Εκείνος ο δούλος που γνωρίζει το θέλημα του κυρίου του και δεν ετοίμασε ή δεν ενήργησε σύμφωνα με το θέλημά του, θα τιμωρηθεί με πολλά κτυπήματα. Αλλά εκείνος που δε γνώριζε και έπραξε αξιόποινες πράξεις, θα τιμωρηθεί με λίγα κτυπήματα. Στον καθένα που δόθηκαν πολλά, πολλά και θα ζητηθούν. Και σ' όποιον εμπιστεύθηκαν πολλά, θα του ζητήσουν ακόμα περισσότερα».

Το δεύτερο μέρος αυτής της ευαγγελικής περικοπής με μια σειρά από παραβολές δίνει τα χαρακτηριστικά αυτού του μικρού ποιμνίου. Πρώτον το μικρό ποίμνιο δεν έχει αυταπάτες και δεν αυτοκολακεύεται. Η γνώση της μικρότητάς του είναι αυτή που τον οδηγεί να έχει την εμπιστοσύνη του στον Θεό πατέρα που του δωρίζει τη βασιλεία και το κάνει να αποφεύγει τον πειρασμό να θέλει να είναι αντικείμενο θαυμασμού και εγκωμίων από τους άλλους. Δεν χει έπαρση και αλαζονεία και τα τυχόν επιτεύγματά του δεν του παίρνουν τα μυαλά, αλλά συνεχίζει να πορεύεται με ταπεινοφροσύνη.