Ζητά εμπιστοσύνη και προσφέρει ελπίδα και μέλλον

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο ο Ιησούς προσπαθεί να διαλύσει τις αμφιβολίες των μαθητών του και να δώσει τις απαραίτητες διευκρινίσεις στην αντιπροσωπεία που έχει αποστείλει ο Ιωάννης.

Όπως σημειώνει ο π. Γιάννης Μαραγκός μέσα από τη διαδικτυακή παρουσία του, ο Ιησούς που κηρύττει ελεύθερος και ενεργός, δέχεται με χαρά την αντιπροσωπεία των μαθητών και είναι έτοιμος με ανοιχτή καρδιά και κατανόηση να δώσει εξηγήσεις.

Ακολουθεί ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο ευαγγέλιο.

«Εκείνο τον καιρό ο Ιωάννης, που βρισκόταν στη φυλακή, άκουσε για τα έργα του Χριστού, κι έστειλε δύο από τους μαθητές του να τον ρωτήσουν: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας που πρόκειται να έρθει ή να περιμένουμε κανέναν άλλο;»  Ο Ιησούς τούς αποκρίθηκε: «Να πάτε και να πείτε στον Ιωάννη αυτά που ακούτε και βλέπετε: Τυφλοί ξαναβλέπουν και κουτσοί περπατούν, λεπροί καθαρίζονται και κουφοί ακούν, νεκροί ανασταίνονται και φτωχοί ακούνε το χαρμόσυνο άγγελμα. Και μακάριος είναι όποιος δε χάσει την  εμπιστοσύνη  του σ’ εμένα».

Ενώ έφευγαν οι απεσταλμένοι του Ιωάννη, ο Ιησούς άρχισε να μιλάει γι’ αυτόν στον κόσμο: «Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που το πάει πέρα δώθε ο άνεμος; Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Αυτοί που φορούν τα πολυτελή ρούχα βρίσκονται στα ανάκτορα. Εσείς όμως τι βγήκατε να δείτε; Κανέναν προφήτη; Ναι, σας βεβαιώνω μάλιστα πως αυτός είναι περισσότερο από προφήτης, γιατί είναι αυτός για τον οποίο λέει η Γραφή:

«Εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου πριν από σένα, για να προετοιμάσει το δρόμο σου». Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή».

 Όπως σημειώνει ο π. Γιάννης Μαραγκός, ο Ιωάννης με το κήρυγμά του δεν είχε προσθέσει  κάτι το καινούριο, απλά τόνιζε την αναγκαιότητα  και την επιτακτικότητα να παρθούν σωστές αποφάσεις εδώ και τώρα, εν όψη του ερχομού του Μεσσία.

Και ο Ιησούς, με τη συμπεριφορά του, αντί να τιμωρήσει δείχνει κατανόηση και συγχωρεί, τρώει και συνυπάρχει και συναναστρέφεται με αμαρτωλούς, που θα έπρεπε να καταδικάζει, δεν εξαπολύει μύδρους απειλών εκφοβισμού. Δεν προσπαθεί να προβληθεί και να επιβληθεί. Προτείνει τη ζωή και το έργο του και αφήνει τον άλλο να παρατηρήσει και αφού καταλάβει,  να αποφασίσει αν θα τον ακολουθήσει ή όχι, αν το έργο του, «τα σημεία» του που μαρτυρούν την «Ταυτότητά του», είναι τέτοια που να μπορεί ο παρατηρητής, ο ακροατής του,  να τον δεχτεί και να εμπιστευτεί το μέλλον του στο νεαρό ραβί από τη Ναζαρέτ. αλλά λόγους παραμυθίας και παρηγοριάς.