Παραχώρηση σε ιδιώτες των περιφερειακών αεροδρομίων και λιμανιών προτείνει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ

Την εξελικτική πορεία του τουρισμού μέσω συνεργιών ΣΔΙΤ ανέπτυξε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Κ. Μίχαλος, στο συνέδριο «Next is Now - Ελληνικός Τουρισμός μια Εθνική Υπόθεση! Δυνατότητες και Προοπτικές», υποστηρίζοντας ότι το μοντέλο της Frapport θα πρέπει να εφαρμοστεί και στα υπόλοιπα 23 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.

Στην ομιλία του ο κ. Μίχαλος αναφέρθηκε στη διαμόρφωση των συνθηκών «που θα αναδείξουν τον τουρισμό σε κινητήρια δύναμη για την συνεκτική, βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια», σημειώνοντας ότι αυτό θα επέλθει μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θέτοντας στο πλάνο την ανάπτυξη των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας μέσω παραχωρήσεων σε ιδιώτες.

Όπως συγκεκριμένα ανέφερε  «οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα μπορούν και πρέπει να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο, κυρίως μέσα από την υλοποίηση ανταποδοτικών έργων δημιουργίας ή αναβάθμισης τουριστικών υποδομών σε όλη τη χώρα.

Θετικά αποτελέσματα έχει μέχρι τώρα και η υλοποίηση του σχεδίου παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Η παραχώρηση εξασφάλισε για το ελληνικό δημόσιο έσοδα της τάξης των 25 εκατ. ευρώ ετησίως. Κινητοποιεί επενδύσεις άνω των 300 εκατ. ευρώ την επόμενη τετραετία, δημιουργεί πάνω από 15.000 νέες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, αλλά και τις προϋποθέσεις για αύξηση του τουρισμού και ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Frapport, την πρώτη χρονιά που λειτούργησε το σχήμα, σημειώθηκε και στα 14 αεροδρόμια αύξηση επισκεπτών. Το 2017, μέσω των 14 αεροδρομίων μετακινήθηκαν πέρυσι 27.600.000 επιβάτες, με αύξηση 10,3% σε σύγκριση με το 2016.

Αντίστοιχο ή παρόμοιο μοντέλο θα πρέπει να εφαρμοστεί και για τα υπόλοιπα 23 περιφερειακά αεροδρόμια, μέσα από τη δημιουργία clusters και την πραγματοποίηση εργασιών για την αναβάθμιση της αξίας τους».

Ανάλογο μοντέλο αξιοποίησης υποστήριξε και για τα λιμάνια, καθώς όπως υποστήριξε «Αναμένουμε, επίσης, να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την αξιοποίηση υφιστάμενων τουριστικών λιμένων, αλλά και για τη δημιουργία νέων δομών – μαρίνες, λιμάνια κρουαζιέρας – με την κινητοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων. Ήδη έχουν γίνει αρκετά βήματα στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης των ελληνικών μαρίνων, αλλά χρειάζονται ακόμη περισσότερα για να αξιοποιηθεί το δυναμικό της χώρας.

Κρίσιμη προϋπόθεση για την επιτυχία αυτών των επενδυτικών κινήσεων είναι η διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου, ελκυστικού πλαισίου για τους επενδυτές. Η Πολιτεία οφείλει να διαμορφώσει ολοκληρωμένους φακέλους προτάσεων, οι οποίοι θα συνοδεύονται από την εκ των προτέρων διευθέτηση μιας σειράς διοικητικών θεμάτων (π.χ. πολεοδομικά, περιβαλλοντικά, χρήσεις γης, άδειες κτλ.) τα οποία λειτουργούν μέχρι τώρα ως αντικίνητρο.

Το επενδυτικό περιβάλλον στη χώρα μας, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανάπτυξη ακινήτων, παρουσιάζει σημαντικά εμπόδια και αντικίνητρα: υψηλή φορολογία, πολύπλοκο και συχνά μεταβαλλόμενο θεσμικό περιβάλλον, ελλείψεις και ασάφειες στη νομοθεσία, γραφειοκρατία, αργοπορία απονομής δικαιοσύνης. Υπάρχει ήδη ένας μακρύς κατάλογος επενδυτικών σχεδίων που ναυάγησαν, γιατί οι επενδυτές δεν άντεξαν τη δοκιμασία των αδειοδοτήσεων ή τις πολύχρονες δικαστικές εμπλοκές.

Επίσης, για να προχωρήσουν και να αποδώσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους οι Συμπράξεις Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα, θα πρέπει να ξεπεράσουμε μια σειρά από ιδεοληψίες  που κατατρύχουν την ανάπτυξη και οδηγούν, τελικά, στην απόλυτη αδράνεια.

Στην Ελλάδα οι λέξεις «ιδιώτης» και «επενδυτής» ταυτίζονται σχεδόν με τη λέξη «ξεπούλημα». Η ταύτιση αυτή υπάρχει στο μυαλό όσων ακόμα θεωρούν την ιδιωτική πρωτοβουλία ως εκ φύσεως εχθρική προς το δημόσιο συμφέρον. Και παγιδεύουν τις τοπικές κοινωνίες στο μαρασμό και στη μιζέρια, κρύβοντάς τους την αλήθεια: ότι το μεγαλύτερο ξεπούλημα είναι η απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Είναι το να αφήνουμε υποδομές που οι πολίτες έχουν πληρώσει με τους φόρους τους να ρημάζουν και να καταρρέουν. Είναι το να στερούμε από τις τοπικές κοινωνίες έσοδα, ευκαιρίες και θέσεις εργασίας, αντί να αξιοποιούμε τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητές τους. 

Σε αυτή την κρίσιμη για την χώρα περίοδο, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ιδιωτικά κεφάλαια. Κι αυτό ισχύει ειδικά στον τομέα του τουρισμού.

Αν θέλουμε δυναμική τουριστική ανάπτυξη στα επόμενα χρόνια, πρέπει να επενδύσουμε στις στρατηγικές συνεργασίες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Με ξεκάθαρους κανόνες, με διαφανείς διαδικασίες, με ένα σταθερό και ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον».