Από το «κλείδωμα» της οικονομίας στο «click away» και..κλείσαμε

Η κυβέρνηση κατέφυγε πάλι σ’ ένα σχέδιο «εκτάκτου» ανάγκης, οριζόντιας ισχύος και ανελαστικής εφαρμογής, προκειμένου να συμμαζέψει κάπως τις επιπτώσεις της πανδημίας.

Τα μέτρα, όμως, δεν είναι ανάλογα του ιού. Αυτά κατέστησαν ανέφικτα λόγω των προβλημάτων που δημιούργησε η πανδημία, αλλά και από την κάκιστη προετοιμασία της χώρας και τις κυβερνητικές ολιγωρίες το φθινόπωρο.

Με άλλα λόγια, η τωρινή οικονομική κρίση δεν είναι απότοκη μόνο του κορωνοϊού, αλλά και της υγειονομικής κρίσης που προκλήθηκε ως αποτέλεσμα της υστέρησης των αρμοδίων και προκειμένου να καλυφτούν οι αδυναμίες των υπευθύνων από την παντελή έλλειψη προετοιμασιών στη διάρκεια της καλοκαιρινής ύφεσης. Χωρίς να παραγνωρίζεται και η πρωθυπουργική αλαζονεία με την δήθεν «νικήτρια χώρα».

Για εξιλέωση στην ύβρη θυσιάζονται τώρα, οριζόντια μάλιστα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μηδέ των αγροτών εξαιρουμένων. Αλλά θα έρθει και η Νέμεσις… Γιατί η χρονιά για την αγορά δεν χάνεται με την απώλεια του τζίρου και των κερδών ενός δίμηνου «κλειδώματος» προς αντιμετώπιση υπέρτερου κινδύνου: αυτού της προστασίας της υγείας και της ίδιας της ζωής. Άνθρωποι της καθημερινότητας και με ενσυναίσθηση είναι όσοι ανοίγουν συνοικιακά μαγαζιά ή μικρές βιοτεχνίες, στη γειτονιά ζουν, ξέρουν τους καημούς της περιοχής, συμμετέχουν στη λύπη και τη χαρά και είναι κοινωνοί της κοινής προσπάθειας.

Η χρονιά για τους μικρούς επιχειρηματίες, για τα μαγαζιά της γειτονιάς, για τους αγρότες μας χάθηκε όταν, του δίμηνου «κλειδώματος» (Μάρτιος Απρίλιος), ακολούθησε ένα ακόμη δίμηνο υποχρεωτικό λουκέτο (Νοέμβριος- Δεκέμβριος). Και, τέλος, όταν κλείνει η αγορά τα Χριστούγεννα. Την περίοδο που γίνεται έως και το 50% του τζίρου. Και όλα αυτά χωρίς την αναγκαία στήριξη από την πολιτεία καθώς η όποια ενίσχυση (επιστρεπτέα προκαταβολή 5) μετατίθεται για μετά τις γιορτές. Και τώρα ξανά κλείσιμο χωρίς προειδοποίηση μεσα στις εκπτωσεις

Η επαπειλούμενη καταστροφή:

Έρχεται σαν θυσία για την προστασία της δημόσιας υγείας, μετά την κυβερνητική αβελτηρία, και ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια της αφροσύνης του περασμένου εξαμήνου (καλοκαίρι- φθινόπωρο).

Στην κορύφωση δε της κρίσης, δεν άλλαξε η αποτυχημένη τακτική και προχωράμε με γενικεύσεις. Ουδείς αρμόδιος μπαίνει στον κόπο να ξεχωρίσει τα μαγαζιά από τις αλυσίδες με την υψηλή συγκέντρωση πελατείας, τις επιβαρυμένες περιοχές από τις πόλεις με μηδενικά κρούσματα.

Γιατί, τι νόημα έχει η ενιαία αντιμετώπιση ενός καταστήματος στις Σέρρες, με την Άρτα ή την Κάρπαθο; Ούτε η Σκουφά είναι Ερμού Η οριζόντια καθήλωση είναι καταστροφική συνταγή.

Η γειτονιά, όπου ήταν εφικτό, θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει αυτές τις γιορτές. Σε όσες περιοχές, κυρίως μικρές πόλεις, είχαν ελεγχόμενο αριθμό κρουσμάτων, τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας. Με περιορισμό στον αριθμό πελατών, με μέτρο στα δοκιμαστήρια, με μάσκες παντού. Συνήθως, η επίσκεψη στο παπουτσίδικο διαρκεί λιγότερο από την περιποίηση του κομμωτηρίου… Και όσο διατηρείται, και καλώς, η απαγόρευση μετακίνησης από περιοχή σε περιοχή, από νομό σε νομό, ούτε διασπορά θα υπήρχε, ούτε αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ επιχειρήσεων ή καταστημάτων.

Αντιθέτως, με την οριζόντια, πανελλαδική και αδιέξοδη απαγόρευση της κυβέρνησης δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος της μικρής ιδιοκτησίας και υπέρ του μεγάλου πλούτου μέσω του e-shopping ή του click away. Η πρακτική αυτή βρήκε απροετοίμαστους τους μικρούς επιχειρηματίες που πόνταραν στην πώληση με προσωπική επαφή, εν αντιθέσει με τους μεγάλους παίχτες της αγοράς…

Η ΝΔ, μετά το χτύπημα Κατρούγκαλου στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες (ασφάλιστρα με βάση τον τζίρο) και την υπερφορολόγηση ΣΥΡΙΖΑ, επέφερε ένα καθοριστικό χτύπημα στους επαγγελματίες και αγρότες.

Και αυτές οι μικρές επιχειρήσεις, με λιγότερους από 10 εργαζόμενους, φτάνουν στην Ελλάδα τα 800.000 νομικά πρόσωπα. Απασχολούν δε 1.550.000 μισθωτούς. Αν σ’ αυτούς προσθέσουμε κάπου 550.000 αγρότες-επαγγελματίες της γης, έχουμε 2,9 εκατομμύρια εργατικό δυναμικό, από ένα σύνολο 4,6 εκατομμυρίων. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι σχεδόν οι 2 στους 3 οικονομικά δραστήριοι πολίτες αποσταθεροποιούνται. Και δη αυτοί που ρισκάρουν στην ελεύθερη οικονομία…

Χρήστος Μέγας