Μύθοι και αλήθειες

• Ξεκινούν σήμερα τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, απέναντι στα μέτρα και τις μεθοδεύσεις του υπουργείου Παιδείας.
• Οι καθηγητές εναντιώνονται στην κατάρρευση της δημόσιας παιδείας, δηλώνοντας από την μία άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, ότι είναι έτοιμοι να “συγκρουστούν” με το αρμόδιο υπουργείο.

Με συνεντεύξεις Τύπου, με άρθρα, με κείμενα, αλλά και με ψηφίσματα καταβάλλουν μία μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης και για τα ζητούμενα που τίθενται στον τομέα της εκπαίδευσης, αλλά και στα όσα αναφέρονται εκ μέρους των κυβερνώντων στην προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες.

Το τι πραγματικά συμβαίνει στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παρουσιάζουν οι καθηγητές της Μήλου, μέσα από ένα κείμενο με τίτλο “Μύθοι και αλήθειες για την εκπαίδευση”.

• Η πραγματικότητα

Μύθος 1ος: Πρώτα ο μαθητής (Το επίσημο σλόγκαν του Υπουργείου Παιδείας).
Αλήθεια: Γιατί οι μαθητές των Δημοτικών της Μήλου πέρυσι είχαν λίγες ώρες στα Καλλιτεχνικά και στη Μουσική και κάποιοι καθόλου; Γιατί οι μαθητές των Δημοτικών της Μήλου πέρυσι δεν διδάσκονταν δεύτερη ξένη γλώσσα; Γιατί φέτος πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες του Γυμνασίου (σχολική εφημερίδα, θεατρικές παραστάσεις) δεν θα συνεχιστούν; Γιατί οι μαθητές του Λυκείου θα ασχολούνται συνέχεια με τις πανελλήνιες εξετάσεις από την α΄ τάξη, χωρίς να υπάρχει διέξοδος στην πνευματική τους ανάπτυξη σε δημιουργικές εργασίες ;

Μύθος 2ος: Οι καθηγητές είναι τεμπέληδες και τους ενδιαφέρει μόνο η «πάρτη» τους.
Αλήθεια:Όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει κάποια σχολική δραστηριότητα (σχολικές γιορτές, θεατρικές παραστάσεις, έργα Τεχνολογίας, Καλλιτεχνικών, χορωδία, σχολικούς αγώνες - πρωταθλήματα ). Όλα αυτά οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο μεράκι του καθηγητή, ο οποίος δεν πληρώνεται ούτε ένα λεπτό παραπάνω από το μισθό του, πολλές φορές με ευθύνη αποκλειστικά δική του για τις μετακινήσεις των παιδιών, απασχολείται πολλές ώρες επιπλέον, παρακινούμενος μόνο και μόνο από την αγάπη του για τα παιδιά, με μοναδική ανταμοιβή το χαμόγελο των παιδιών.

Μύθος 3ος: Τα σχολεία άνοιξαν στις 11 Σεπτεμβρίου χωρίς κενά καθηγητών και προβλήματα .
Αλήθεια: Έως τις 13 Σεπτεμβρίου από τις σχολικές τάξεις του Γυμνασίου Μήλου έλειπε ένας Φυσικός, ένας Γυμναστής , από το δε ΕΠΑ.Λ. Μήλου ένας ηλεκτρολόγος και ένας βοηθός βρεφονηπιοκόμων. Οι τοποθετήσεις άλλων ειδικοτήτων ολοκληρώνονται με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα τα σχολεία ακόμη και σήμερα να μην έχουν καλύψει πλήρως όλα τα μαθήματα. Στο ΕΠΑΛ ακόμη δεν έχουν έρθει τα βιβλία ειδικοτήτων σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Η επίσημη ενημέρωση αναφέρει ότι θα έλθουν μετά τις 29 Σεπτεμβρίου. Οι μαθητές/τριες της Γ΄Λυκείου του Τομέα Υγείας και Πρόνοιας του ΕΠΑΛ ακόμη περιμένουν να εξεταστούν για να πάρουν το πτυχίο τους, ελλείψει καθηγητή.
Κατά τα άλλα όλα βαίνουν καλώς!

Μύθος 4ος: Οι μαθητές της Β’ Τάξης των ΕΠΑ.Λ. των Τομέων που καταργήθηκαν θα μπορούν να ακολουθήσουν κάποια από αυτές τις ειδικότητες σε ΙΕΚ.

Αλήθεια: Ναι, εφόσον ληφθούν υπόψη κάποιες “μικρολεπτομέρειες” , όπως: α) θα πρέπει να τελειώσει υποχρεωτικά έναν άλλον τομέα στο ΕΠΑ.Λ. Μήλου (Μηχανολογίας, Οχημάτων, Οικονομίας και Διοίκησης, Πληροφορικής, Ηλεκτρολογικός), διαφορετικό της αρχικής του επιλογής ή να τελειώσει το Λύκειο και μετά θα έχει το δικαίωμα να εγγραφεί σε ΙΕΚ και β) θα πρέπει να μετακομίσει κάπου όπου θα υπάρχει φυσικά ΙΕΚ, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα!

Μύθος 5ος: Οι ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ. καλώς καταργήθηκαν και μεταφέρθηκαν στα ΙΕΚ.
Αλήθεια: Σκέψου μόνο πόσα εργαστήρια, αξίας χιλιάδων ευρώ, πλήρως εξοπλισμένα και πόσοι εξειδικευμένοι καθηγητές στέλνονται στην αχρηστία αδικαιολογήτως. Όλα αυτά τα έχεις πληρώσει εσύ και τώρα σου στερούν το δικαίωμα να τα εκμεταλλευτείς δωρεάν για το καλό των παιδιών σου. Καταργήθηκε ο πιο δημοφιλής τομέας στο ΕΠΑ.Λ., αφού τον επέλεγε το 23% των μαθητών σε πανελλαδικό επίπεδο!

Μύθος 6ος: Οι απολυμένοι καθηγητές των Τεχνικών Λυκείων θα δουλέψουν σε άλλους Τομείς του Δημοσίου.
Αλήθεια: Κατά πρώτον οι καθηγητές είναι άτομα που επέλεξαν να διδάσκουν σε τάξεις με παιδιά και όχι να ασχολούνται σε δουλειές εκτός αντικειμένου τους. Κατά δεύτερο θα εμπιστευόσουν έναν καθηγητή να σου παίρνει αίμα στο νοσοκομείο;
Κάποια πράγματα είναι καλό να τα αφήνουμε στους ειδικούς!

Μύθος 7ος: Οι σχολικοί φύλακες δεν είναι απαραίτητοι για την πρόοδο των μαθητών, άρα τους απολύουμε.
Αλήθεια: Εάν πιστεύεις ότι τα σχολεία πρέπει να είναι « ξέφραγο αμπέλι» και ανοιχτά στον οποιονδήποτε, χωρίς έλεγχο, με τους καθηγητές να «αστυνομεύουν» το σχολικό χώρο, τότε ναι! Μην απορήσεις όμως εάν αυξηθούν τα κρούσματα βίας, ναρκωτικών και σεξουαλικής παρενόχλησης των μαθητών και ίσως των παιδιών σου.

Μύθος 8ος: Οι καθηγητές φοβούνται την αξιολόγηση.
Αλήθεια: Οι καθηγητές όλοι τους έχουν ένα τουλάχιστον πτυχίο, άρα είναι άτομα με μόρφωση και σπουδές. Έχουν μοχθήσει για τις σπουδές τους, έχουν διοριστεί με διαφανείς διαδικασίες (επετηρίδα, ΑΣΕΠ ) και το έργο τους αξιολογείται καθημερινά από τους μαθητές και τους γονείς. Εξάλλου, πώς μπορεί κάποιος να πιστεύει σε μία δίκαιη αξιολόγηση, όταν, ενώ υποστηρίζεται ότι θα απολυθούν εκείνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα αποδειχθούν ακατάλληλοι έπειτα απόαξιολόγηση, ξαφνικά απολύουν χιλιάδες καθηγητές χωρίς κανέναν έλεγχο;

Μύθος 9ος: Οι καθηγητές είναι οι βολεμένοι του Δημοσίου.
Αλήθεια: Φαντάσου κάθε χρόνο να δουλεύεις μακριά από την οικογένεια σου, τα παιδιά σου και τους γνωστούς σου. Φαντάσου κάθε χρόνο να αλλάζεις τόπο διαμονής και να μην ξέρεις την επόμενη χρονιά πάλι που θα βρίσκεσαι! Φαντάσου κάθε χρόνο να ψάχνεις για σπίτι, να μεταφέρεις τα απαραίτητα πράγματα για τη διαβίωση σου και στο τέλος κάθε χρόνου να τα μεταφέρεις πάλι πίσω. Βάλε τώρα και τις υποχρεώσεις που έχεις (συντήρηση δύο σπιτιών, οικογένειας) και σκέψου, εάν ισχύει η παραπάνω άποψη.

Μύθος 10ος: Για το καλό των μαθητών η τάξη πρέπει να έχει έως 27 παιδιά .
Αλήθεια: Η παραπάνω άποψη ισχύει μόνο για όσους δεν έχουν μπει σε τάξη να διδάξουν. Κάθε παιδί αποτελεί μία ξεχωριστή προσωπικότητα και έχει τις δικές του απαιτήσεις, επομένως όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των παιδιών σε μία τάξη, τόσο αποδοτικότερο είναι και το έργο του καθηγητή. Απλή λογική που δυστυχώς δεν την αντιλαμβάνεται το Υπουργείο. Μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες των οποίων το ποσοστό είναι αρκετά μεγάλο στα σχολεία μας και που απαιτούν εξατομικευμένες μεθόδους διδασκαλίας είναι καταδικασμένοι στο περιθώριο των νέων πολυπληθών τάξεων. Φυσικά για τη δυνατότητα εφαρμογής των σύγχρονων ομαδοσυνεργατικών και δημιουργικών τρόπων προσέγγισης της γνώσης ούτε λόγος... Εδώ πέρυσι μας έβαλαν να μετρήσουμε πόσα τετραγωνικά μέτρα χρειάζεται ένας μαθητής !!! Ξέρετε σε πόσο χώρο θεωρεί το Υπουργείο ότι μπορεί το παιδί σας να αναπτύξει τη δημιουργικότητα του; Σε 1,5 τετραγωνικά. ….

Μύθος 11ος:Η οικονομική εξαθλίωση των καθηγητών δεν με ενδιαφέρει.
Αλήθεια : Οι καθηγητές σε μία μικρή κοινωνία, όπως είναι η Μήλος, δίνουν οικονομική πνοή και ανάσα στις επιχειρήσεις, ιδίως στη “νεκρή” περίοδο του χειμώνα. Όταν λοιπόν μειώνεται τραγικά ο μισθός των καθηγητών, είναι λογικό ότι θα μειωθούν και τα δικά σου κέρδη, αφού θα μειωθεί στα τελείως απαραίτητα η κατανάλωση αγαθών από αυτούς .

Μύθος12ος:Οι καθηγητές κρατούν σε ομηρία γονείς και μαθητές με τις απεργίες τους.
Αλήθεια: Εάν επρόκειτο να ταξιδέψεις με πλοίο και το προσωπικό του σε ενημερώνει ότι μπάζει νερά, αλλά ο καπετάνιος του σε διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, ποιον θα εμπιστευόσουν; Θα τους κατηγορούσες, επειδή προσπαθούν να σου αποκαλύψουν την τραγική πραγματικότητα; Το ίδιο συμβαίνει και με την Εκπαίδευση: η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς και αυτό σου το λένε οι άνθρωποι που βιώνουν καθημερινά αυτή την κατάσταση εκ των έσω.