Η ιστορική διάσταση της Παριανής σχολικής ζωής

«Φως» στις γνωστές και άγνωστες πτυχές που συνέθεσαν και συνδιαμόρφωσαν τη μεγάλη ιστορία της σχολικής ζωής στο νησί της Πάρου, φιλοδοξεί να ρίξει το νεοϊδρυθέν Μουσείο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Παροικιάς.

Εμπλουτισμένο με παλαιά εποπτικά όργανα, έπιπλα, θρανία, πίνακες, βιβλία και σπάνια πετρώματα, το Μουσείο που εμπνεύστηκε και δημιούργησε ο Διευθυντής του Σχολείου, Νίκος Μαρινάκης με τη συνεργασία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, ανοίγει τις πόρτες του τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου και ώρα 19:00 στο Σχολικό κτίριο «Ανδρέα Συγγρού».

Σχολείο ιστορικής σημασίας

Καθίσταται γνωστό ότι το 1ο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς στεγάζεται σήμερα σε δύο κτίρια, το ένα εκ των οποίων ανεγέρθηκε με δαπάνες του Εθνικού Ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, χάρη στον οποίο, την περίοδο 1895 – 1910 χτίστηκαν 358 δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα σε νεοκλασικές τυπολογίες που είχε συντάξει ο Δημήτριος Καλλίας.  Ο σχεδιασμός και η κατασκευή αυτών των σχολείων ήταν παντού ίδια, όμως το ζητούμενο ήταν η αντιμετώπιση του μεγάλου στεγαστικού προβλήματος στο χώρο της εκπαίδευσης.

Το σχολικό κτίριο της Πάρου βρίσκεται πλησίον της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Παροικιά και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κεντρικά σημεία του νησιού. Σύμφωνα με τον κ. Μαρινάκη το σχολείο κουβαλά στις πλάτες του και μία σημαντική ιστορία, καθώς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σκοτώθηκαν εν ώρα μαθήματος μία δασκάλα και δύο μαθητές από τη ρίψη πυρομαχικών.  «Εις μνήμην αυτών των ανθρώπων υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια σχετική επιγραφή», σημειώνει ο Διευθυντής του Σχολείου.

Αναπαράσταση της παλαιάς αίθουσας διδασκαλίας

Σε δηλώσεις του στην «Κοινή Γνώμη», ο κ. Μαρινάκης εξηγεί ότι, η Πάρος διαθέτει σήμερα πάρα πολλά σχολεία, τα οποία έπαψαν να λειτουργούν, μετά τις συγχωνεύσεις του παρελθόντος. «Δεδομένης της μεγάλης αξίας των κτιρίων, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε κάποιο εξ’ αυτών να λειτουργήσει ως μουσείο του σχολείου και της Παριανής σχολικής ζωής γενικότερα", αναφέρει χαρακτηριστικά. Ωστόσο υπογραμμίζει, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού αποτελούσε η επισκευή και αποκατάσταση των εν λόγω κτιρίων, κάτι που δεν επιτρέπουν οι επικρατούσες οικονομικές συνθήκες. Για το λόγο αυτό, ο ίδιος στράφηκε στη δημιουργία ενός Μουσείου στους κόλπους του σχολείου. «Επιλέξαμε δύο αίθουσες, όπου αρχίσαμε να τοποθετούμε πράγματα, που διέθετε το σχολείο στην αποθήκη του, όταν εγώ το παρέλαβα. Πρόκειται για εποπτικά όργανα, έπιπλα, θρανία και άλλα παλαιά αντικείμενα, τα οποία και επισκευάσαμε, προκειμένου να τα φέρουμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση», περιγράφει ο κ. Μαρινάκης. Στόχος τόσο του ίδιου όσο και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή αυτή την πρωτοβουλία είναι η αναπαράσταση τόσο της παλαιάς αίθουσας διδασκαλίας με τα ξύλινα θρανία, που οι μεγαλύτεροι θυμούνται, όσο και του γραφείου του Διευθυντή.  

Όνειρο η επέκταση του Μουσείου

Θέμα του μουσείου είναι η ιστορική διάσταση του σχολείου στην Πάρο, καθώς αντίστοιχα μουσεία λειτουργούν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. «Εμείς εδώ επικεντρωνόμαστε στο πώς είναι το σχολείο στο νησί» δηλώνει ο κ. Μαρινάκης, διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται για ένα πειραματικό ή προσωρινό μουσείο. «Το μουσείο θα παραμείνει στο σχολείο, ακόμα κι αν στο μέλλον ο Δήμος ή άλλος φορέας επισκευάσει κάποιο κτίριο για τον ίδιο σκοπό. Στην περίπτωση αυτή, μπορούμε να το επεκτείνουμε ώστε να γίνει πιο μεγάλο και πλήρες».

Καταλήγοντας, δεν παραλείπει να αναφερθεί στην πολύτιμη συμβολή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. «Σε συνεργασία με τον πρόεδρο κ. Μαούνη, βρήκαμε στο σχολείο κάποια θρανία, αλλά φέραμε και κάνα-δυο ακόμα από ένα άλλο παλαιό σχολείο, όπου ήταν πεταμένα και σάπιζαν. Τα συντηρήσαμε και σήμερα τα εκθέτουμε μαζί με κάποια άλλα ιστορικά αντικείμενα και πετρώματα που μας χάρισε ένας καθηγητής», αναφέρει χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως η κοινότητα του Σχολείου κατάφερε να υλοποιήσει ένα μεγάλο της όνειρο, βασιζόμενη αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις και στα μέσα που ήδη διαθέτει.