Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Μύθοι και Αλήθειες

Την 1η Δεκεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα «Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Μύθοι και Αλήθειες» σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας με μεγάλη συμμετοχή πολιτών και φορέων από όλη την Ελλάδα και παράλληλη διαδικτυακή αναμετάδοση.

Συμμετείχαν εκπρόσωποι κινήσεων από τα Άγραφα (Θεσσαλία και Ευρυτανία), τις Κυκλάδες, την Αιτωλοακαρνανία, την Ήπειρο, την Εύβοια, την Πελοπόννησο, την Μακεδονία κ.α.

Η εκδήλωση ήταν σε συνέχεια και οργανώθηκε από τα άτομα και φορείς που συντόνισαν και συνυπέγραψαν την σχετική «Πανελλαδική Διακήρυξη κατά των Αιολικών και άλλων “ΑΠΕ”» τον περασμένο Ιανουάριο.

Στην ημερίδα, τονίστηκε η παραπλανητική αναφορά στην έννοια της καταστροφικής «Κλιματικής Αλλαγής» σαν άλλοθι για την εγκατάσταση ατελέσφορων μεταβλητών ΑΠΕ, που, σε κάθε περίπτωση, ενώ επιδοτούνται αδρά και θωρακίζονται νομοθετικά και διοικητικά, τελικά  δεν κάνουν τίποτα για την οποιαδήποτε «Κλιματική Αλλαγή»,  αφού δεν εξοικονομούν ορυκτά καύσιμα και απλά ακριβαίνουν το ρεύμα.

Στο πρώτο μέρος της ημερίδας παρουσιάστηκαν τέσσερεις εισηγήσεις:

1) Ο Αν. καθηγητής του Γ.Π.Α Σταύρος Αλεξανδρής ανέφερε ότι το κλίμα αλλάζει εδώ και 4,5 δις χρόνια και θα αλλάζει για άλλα τόσα,  κυρίως λόγω ισχυρών φυσικών  επιδράσεων  του ήλιου και εσωτερικών αλλαγών στις συνιστώσες στο γήινο κλιματικό σύστημα. Τόνισε δε ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι «ρύπος» με την έννοια που του αποδίδεται.

2) Ο ηλεκτρολόγος μηχανολόγος, απόφοιτος του ΕΜΠ και του ΜΙΤ και μέλος του ΤΕΕ, Απόστολος Ευθυμιάδης έδειξε πώς η ενσωμάτωση μεταβλητών ΑΠΕ στα ηλεκτρικά δίκτυα δεν επιφέρει μείωση (αλλά μάλλον αύξηση) εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, λόγω μειωμένης αποδοτικότητας των αναγκαίων για την ευστάθεια του συστήματος ευέλικτων θερμικών μονάδων, ενώ οδηγεί σε συνεχόμενη αύξηση του κόστους με την ενσωμάτωση όλο και περισσότερων μεταβλητών ΑΠΕ. Πρότεινε τον ενεργειακό προγραμματισμό ελαχίστου κόστους, με πλήρη συμμόρφωση στις θεσμικές μας υποχρεώσεις.

3) Οι μεταβλητές ΑΠΕ είναι παλιά τεχνολογία, που ήρθε στο προσκήνιο περί το 1990, όταν «ανακαλύφθηκε» το καθεστώς των εγγυημένων επιδοτήσεων και υποχρεωτικών ποσοστώσεων, ειδικά στην Ευρώπη, ανέφερε στην εισήγησή του ο χημικός μηχανικός και τραπεζικός Δημήτρης Παυλάκης. Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι οι πολλές εγκατεστημένες μεταβλητές ΑΠΕ παραμένουν ενεργειακά ασήμαντες, χωρίς μετρημένη εξοικονόμηση καυσίμων ή μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, λειτουργώντας ουσιαστικά σαν ενεργειακός φόρος (με τις όσες παράπλευρες ζημιές στο περιβάλλον και την Οικονομία).

4) «Η θεσμική-νομοθετική θωράκιση των μεταβλητών ΑΠΕ την τελευταία εικοσαετία μέσα από την ευρεία και πολυεπίπεδη παροχή κρατικών ενισχύσεων για την υποχρεωτική τους ανάπτυξη και επέκταση, αποδεικνύει τους ισχυρισμούς των ειδικών περί της μη αποδοτικότητάς τους σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο. Το Ενιαίο Τέλος Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ), το οποίο πληρώνουμε όλοι μας μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, αποτελεί μόνο μία από τις πολλές πηγές κρατικής ενίσχυσης των ΑΠΕ και επομένως οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών», ανέφερε ο Τρύφωνας Κόλλιας, δικηγόρος εξειδικευμένος σε ζητήματα περιβαλλοντικού και διοικητικού δικαίου.

Στο δεύτερο μέρος της ημερίδας αναφέρθηκαν προβλήματα με την εγκατάσταση πολλών μικρών υδροηλεκτρικών, κυρίως στην Πίνδο, από τον νομικό του ΑΠΘ Γιώργο Καραβίδα.  Παρουσιάστηκε η εμπειρία της Πάρου με μεθοδική ενημέρωση, αντίδραση από την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αναδείχθηκε η αναγκαιότητα συμμετοχής όλων στις δημόσιες διαβουλεύσεις.  Συζητήθηκε η αρνητική απόφαση του ΣτΕ για την Καρυστία (που στο όνομα της «Σωτηρίας του Πλανήτη» γνωμοδότησε ότι στην πράξη τα αιολικά επιτρέπονται παντού) και πώς αυτή αποδυνάμωσε τις ενστάσεις για περιβαλλοντικούς λόγους.

Τέλος, κατατέθηκαν προτάσεις για τον πανελλαδικό συντονισμό ενάντια στα αιολικά και την  συγκρότηση θεσμικού φορέα πανελλαδικής εμβέλειας, ως προϋπόθεσης για την ανάδειξη των επιχειρημάτων και την ισχυροποίηση της θέσης των κατά τόπους κινημάτων.