"Τη γη στρώνουν «χαλί» για τους μονοπωλιακούς ομίλους"

Μέσα στην αντιλαϊκή ατζέντα της κυβέρνησης βρίσκεται και το εκκολαπτόμενο Νομοσχέδιο για τον Χωροταξικό και Πολεοδομικό Σχεδιασμό, το οποίο έρχεται να μετατρέψει τη γη σε «χαλί» για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Η προσπάθεια της Περιφερειακής Αρχής με τις προτάσεις της να εμφανίσει ότι διορθώνονται κάποιες πλευρές του νομοσχεδίου, στην ουσία μετατρέπει τη Περιφέρεια σε στυλοβάτη της κυβέρνησης για να περάσει ένα αντιλαϊκό έκτρωμα.

Ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, γενικότερα η οργάνωση του κοινωνικού χώρου δεν είναι τεχνοκρατικό ζήτημα. Είναι βαθύτατα πολιτικό. Για εμάς το κεντρικό ζήτημα είναι το πολιτικό ερώτημα «χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός για ποιον;».

Σε αυτό το ερώτημα η κυβέρνηση με αυτό το Ν/Σ απαντά με :

• Συγκέντρωση της γης σε βάρος της μικρής λαϊκής ιδιοκτησίας (με την άρση των παρεκκλίσεων)

• Απόλυτη υποκρισία στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος (Με την άρση παρεκκλίσεων δόμησης σε ζώνες οικισμού)

• Πλαίσιο χωροθέτησης προς όφελος μεγάλων ομίλων σε τουρισμό και κατασκευές (πχ Ιδιωτική Πολεοδόμηση) .

Το Ν/Σ εξασφαλίζει ότι ο Χωροταξικός σχεδιασμός σε στεριά και θάλασσα θα υπηρετεί πιστά το κεφάλαιο και δεν θα παρεκκλίνει κάτω από «πιέσεις», «αντιδράσεις» ή αντικρουόμενες διατάξεις κλπ. Για το σκοπό αυτό συστήνει το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΩΝ (ΚΕ.ΣΥ.ΧΩ.Θ.Α.) που θα γνωμοδοτεί σχετικά. Έτσι θα εξασφαλίζεται η «συμβατότητα» των χωρικών πλαισίων και σχεδίων όλων των κατηγοριών και επιπέδων προς τον «υπερκείμενο χωροταξικό σχεδιασμό», ο οποίος είναι βέβαια σχεδιασμένος κεντρικά και στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Τίθενται δηλαδή εν αμφιβόλω οι όποιες τυχόν αρνητικές γνώμες σε Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων διαφόρων επιχειρήσεων από αρμόδια θεσμικά όργανα. Σε αυτό το πλαίσιο περιοχές ΝΑΤURA, περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, αλλά και οι οικιστικές περιοχές δεν προστατεύονται από παράγοντες που μπορούν να βλάψουν το περιβάλλον, στους οποίους εναντιώνονται κάτοικοι και φορείς.

Γενικότερα προωθούνται ακόμα περισσότερο η ταχύτητα και η ασφάλεια των επενδυτικών σχεδιασμών και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ενώ όλα τα υπόλοιπα που αφορούν λαϊκές ανάγκες είναι έξω από το νομοσχέδιο.

Πως θα διασφαλίζεται η κατασκευή δημόσιων σχολείων, αθλητικών και πολιτιστικών εγκαταστάσεων, αντιπλημμυρικών έργων κ. α. Πως θα ικανοποιείται η ανάγκη λαϊκής στέγης; Όλα αυτά είναι στα αζήτητα του νομοσχεδίου, όπως και άλλων προηγούμενων νόμων γιατί δεν είναι συμβατά με τις ανάγκες των μονοπωλίων.

Η συγκεντροποίηση της γης σε λίγα χέρια επιταχύνεται το τελευταίο διάστημα και με μια σειρά νόμων (Δασικοί χάρτες, πτωχευτικός κώδικας) ενώ με το παρόν νομοσχέδιο εντείνεται, αφού μπαίνουν περισσότερα εμπόδια στη δόμηση για μικροϊδιοκτήτες.

Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε και την εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας, σε λιμάνια, αεροδρόμια, βουνά, παραλίες, δασικές εκτάσεις κ.α., αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση προσαρμόζει τον χωρικό σχεδιασμό σε στεριά και θάλασσα στις ανάγκες και τους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων εγχώριων και ξένων.

Στόχος και κριτήριο για την οργάνωση του κοινωνικού χώρου για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ είναι η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών. Η συγκεκριμένη κοινωνική αξιοποίηση της γης και του χώρου γενικότερα (για την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, την εξασφάλιση ποιοτικής λαϊκής στέγης και των υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών, τη βιομηχανική παραγωγή, την προστασία του περιβάλλοντος κλπ.), προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, προϋποθέτουν την ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.