Η Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου σχετικά με το αεροδρόμιο του νησιού

Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου πραγματοποιείται γιατί   κάποιοι ιδιοκτήτες και επιχειρηματίες εκμετάλλευσης ακινήτων με επιχείρημα  τη «προστασία  του τόπου», αλλά στη πράξη με σκοπό να διαφυλάξουν τα  δικά τους συμφέροντα, έχουν καταφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).

Κίνηση που γίνεται για δεύτερη φορά μετά το 1995. Τότε με σκοπό την ακύρωση του νέου αεροδρομίου. Αν οι προσφεύγοντες τότε, που κάποιοι από εκείνους προσφεύγουν και σήμερα  είχαν δικαιωθεί , η Πάρος και οι κάτοικοι της θα ήταν καταδικασμένοι να ζουν στην ανασφάλεια αφού το μικρό , προβληματικό παλιό αεροδρόμιο δεν έδινε πάντα σε περίπτωση ανάγκης τη δυνατότητα προσέγγισης αεροσκάφους με όλες τις καιρικές συνθήκες. 

Η τωρινή προσφυγή επιδιώκει να ακυρωθεί το έργο των κτιριακών εγκαταστάσεων, άρα να παραμείνουν οι τριτοκοσμικές συνθήκες εξυπηρέτησης επιβατών, όπως και η επέκταση του αεροδιαδρόμου κατά 400 περίπου μέτρα, γιατί τάχα κινδυνεύει η «βιωσιμότητα» και η «αειφορία» στο νησί μας.

H «βιώσιμη» και «πράσινη» Πάρος κινδυνεύουν ακριβώς από αυτά που επικαλούνται οι προσφεύγοντες στην ιστοσελίδα https://greenparosairport.eu/  , που έχουν δημιουργήσει. Κινδυνεύουν από την πολιτική της ΕΕ που επικαλούνται και τη πολιτική του συστήματος που υπηρετεί. Από την πρακτική των κυβερνήσεων που διαχρονικά στηρίζουν αυτό το σύστημα, την εξουσία  και τα  συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. 

Η «βιωσιμότητα» και η «αειφορία» της Πάρου και των νησιών συνολικά  κινδυνεύουν:

⦁ Από την έλλειψη ενός κεντρικού σχεδιασμού που να εκτιμά τη φέρουσα ικανότητα των νησιών. Για παράδειγμα πόσοι άνθρωποι και πόσα αυτοκίνητα μπορούν να συνυπάρχουν σε περίοδο καλοκαιρινής αιχμής;

⦁ Από πολιτικές που δεν προστατεύουν το φυσικό και δομημένο περιβάλλον και το παραχωρούν απλόχερα στις επιχειρηματικές ορέξεις.

⦁ Από την έλλειψη υποδομών που δεν ικανοποιούν τις ανάγκες των ανθρώπων,  υποβαθμίζουν τη ζωή και την καθημερινότητά μας.

     Αλήθεια:

⦁ Ποιος νομοθετεί και φτιάχνει το πλαίσιο που κάποιοι αρέσκονται να ονομάζουν «βιωσιμότητα» και  «αειφορία»  ,

⦁ Ποιος ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, ποιος βγάζει στο σφυρί παραλίες, αιγιαλούς, παραλίμνιες περιοχές, 

⦁ Ποιος καταστρατηγεί τα όποια προστατευτικά πλαίσια όπως το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Πάρου με ειδικά χωρικά σχέδια ή υπερκείμενα πλαίσια, δίνοντας τη δυνατότητα  να υπερδομούνται ακόμα και περιοχές φυσικού κάλους, να καταστρέφονται  και μάλιστα με επιδοτήσεις και fast track διαδικασίες,

⦁ Ποιος δίνει τη δυνατότητα σε μεγαλόσχημους με τους οποίους η κεντρική εξουσία συνδιαλέγεται να οικειοποιούνται παραλίες και κλείνουν τις διόδους προς αυτές,

⦁ Ποιος δίνει στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», εξυπηρετώντας τα σχέδια της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων στην ενέργεια, τη δυνατότητα να παίρνουν από τη ΡΑΕ «αβέρτα» άδειες τοποθέτησης ανεμογεννητριών στα νησιά μας,

⦁ Ποιος δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ζωής του παριανού λαού, σε σχολεία, δομές και υποδομές υγείας, λιμενικά έργα, έργα πολιτικής προστασίας κλπ., σε υποδομές που απαντούν όχι στις ανάγκες του σήμερα αλλά στα προβλήματα που είχε ο τόπος μας τον προηγούμενο αιώνα.

Οι διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων είναι δεδομένες , όπως και της σημερινής. Στο βαθμό που τις αντιστοιχούν, σοβαρές ευθύνες έχει και η Δημοτική Αρχή γιατί όλα τα προηγούμενα δεν τα βάζει στη πρώτη γραμμή της διεκδίκησης, υποκύπτει και συμβιβάζεται  με την κυβερνητική πολιτική, υπηρετώντας τον «μύθο», ότι όταν είσαι καλό παιδί, κάτι έχεις να κερδίσεις. 

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε όμως το εξής:

Είναι γνωστό ότι δεν συμπίπτουν οι προβληματισμοί μας, η θέση μας, η πολιτική μας για την ανάπτυξη και το μέλλον του τόπου, με τις θέσεις της Δημοτικής Αρχής.

⦁ Άλλη είναι η δική μας αντίληψη για την ανάπτυξη, που αποδέκτης της πρέπει να είναι ο παριανός λαός οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι αγρότες και όχι τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν αρχίσει και κατακλύζουν το νησί μας με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια. Και αυτοί «ανάπτυξη» θέλουν, για τη δική τους τσέπη όμως και σε βάρος των προηγούμενων. 

⦁ Άλλη είναι η αντίληψη μας για τον τουρισμό που είναι κοινωνικό δικαίωμα και ανάγκη για τα λαϊκά στρώματα και αλλιώς εμείς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο και τη παρουσία του Δήμου.

⦁ Άλλη η πολιτική μας για την ανάδειξη των λαϊκών προβλημάτων, άλλες οι προτεραιότητες μας γι’ αυτά και άλλη η πολιτική μας για τη διεκδίκηση της επίλυσης τους.

Η Δημοτική Αρχή όπως έχουμε πει και παλιότερα διακατέχεται από έναν «άκρατο ενθουσιασμό» για το έργο του Α/Δ, για τους δικούς της επικοινωνιακούς λόγους. Εμείς δεν απορρίπτουμε τους προβληματισμούς συλλήβδην όλων εκείνων, που αγωνιούν για το μέλλον του νησιού μας.

Ναι, υπάρχουν έργα που θα έπρεπε ήδη να είχαν δρομολογηθεί και οι ευθύνες της Δημοτικής Αρχής και της κεντρικής εξουσίας είναι μεγάλες με την ακινησία, την καθυστέρηση και την ανυπαρξία έργων και υποδομών όπως: 

⦁ Η αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και η κατασκευή νέας υγειονομικής μονάδας, που απαντά στις ανάγκες του σήμερα, στο πλαίσιο ενός αποκλειστικά δημόσιου συστήματος υγείας.

⦁ Ο προγραμματισμός της κατασκευής σχολικών κτιρίων που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των κατοίκων και στα σημερινά πληθυσμιακά δεδομένα του νησιού μας.

⦁ Ο δεύτερος περιφερειακός  Παροικιάς ώστε να παρακάμπτεται ο οικισμός από τον όγκο των οχημάτων που δεν την έχουν σαν προορισμό.

⦁ Η επίσπευση κατασκευής Εμπορικού Λιμένα και νέου οδικού άξονα μετάβασης σε αυτόν, όπως και η αναζήτηση θέσης  νέου επιβατικού λιμένα.

⦁ Η υλοποίηση του Σχέδιου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, ώστε να αναβαθμιστούν οι συνθήκες κυκλοφορίας των πεζών και να βελτιωθούν οι συνθήκες κυκλοφορίας οχημάτων στη Παροικιά.

⦁ Η υλοποίηση των απαραίτητων έργων αποχέτευσης στα χωριά που εκκρεμούν εδώ και χρόνια και θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

⦁ Τα πολεοδομικά, η χρήση και τα αποθέματα νερού και πάει λέγοντας.

Ναι, ένα αεροδρόμιο με δυνατότητες εξυπηρέτησης μεγαλύτερων αεροσκαφών διαμορφώνει νέα δεδομένα εξυπηρέτησης των μόνιμων κατοίκων και επισκεψιμότητας είτε πρόκειται για επισκέπτες του νησιού μας είτε για επισκέπτες γειτονικών νησιών. 

Όμως, ο κίνδυνος υποβάθμισης του νησιού μας δεν προέρχεται από την ολοκλήρωση των έργων για το νέο αεροδρόμιο, αλλά ακριβώς από την έλλειψη εκείνων των έργων που αναβαθμίζουν τη ζωή μας και από εκείνες τις πολιτικές της κεντρικής ή της τοπικής εξουσίας, που δίνουν τη δυνατότητα της περιβαλλοντικής ισοπέδωσης και υποβάθμισης στο όνομα του κέρδους, αποτέλεσμα της άκρατης εμπορευματοποίησης της γης. 

Η απουσία  του αεροδρομίου στο παρελθόν δεν εμπόδισε να στερούμαστε τις υποδομές που ικανοποιούν τις ανάγκες μας, να εξαφανίζονται οι αμμοθίνες, να μπαζώνονται οι υγροβιότοποι, να κτίζονται «εκτρώματα» που δεν έχουν σχέση με την αισθητική των νησιών μας, να κακοποιούνται περιοχές φυσικού κάλλους κλπ. και να καπηλεύονται τον τόπο μας κάποιοι για τα δικά τους συμφέροντα.

Όπως επίσης κανείς δεν εμποδίζει την αθρόα προσέλευση στο νησί με πλοία που ξεφορτώνουν χιλιάδες επιβάτες και εκατοντάδες ΙΧ.

Πρέπει να προβληματίζει ακόμα το  τι συμβαίνει με τα άλλα κυκλαδονήσια, ιδιαίτερα τα μικρά και της «άγονης» τηρουμένων των αναλογιών, που στερούνται ακόμα και δικτύου ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.

Από το 2019 μέχρι σήμερα στη Πάρο έχουν εκδοθεί περίπου 1.650 οικοδομικές άδειες. Έχουν ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο 4 ή 5 πεντάστερα ξενοδοχεία. 

Αυτοί οι ρυθμοί και οι αριθμοί χωρίς κανένα σχεδιασμό, δεν προκαλούν ανησυχία για το μέλλον του νησιού, τη «βιωσιμότητα» ,την «αειφορία» και την «πράσινη ανάπτυξη»; 

Το αεροδρόμιο από μόνο του δεν είναι η κόλαση που επικαλούνται οι προσφεύγοντες γιατί υπερασπίζονται τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα ή την «ησυχία» τους ως προνόμιο με ταξικό πρόσημο (με τη λογική, άλλο εμείς στα φέουδα μας και άλλο ο λαουτζίκος)

Το αεροδρόμιο όμως δεν είναι ούτε ο παράδεισος που θα εξαλείψει τα προβλήματα του τόπου και θα απαντήσει στις ανάγκες του παριανού λαού. Η πολιτική της κυβέρνησης, στο όνομα των επενδύσεων των επιχειρηματικών ομίλων και της κερδοφορίας τους, προχωρά συνολικά στην αναβάθμιση των αεροδρομίων του Αιγαίου. Ενδεχομένως πολύ σύντομα αυτά μαζί με το δικό μας να είναι στη δεύτερη παρτίδα που θα βγούν στο σφυρί, όπως τα προηγούμενα. 

Δεν έχουμε αυταπάτες και είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα, ότι η ύπαρξη των μεγάλων συμφερόντων στο νησί μας, στρέφεται κατά των συμφερόντων των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των μικρομεσαίων οικογενειακών επιχειρήσεων. 

Το μέλλον του νησιού μας όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα απαιτεί αυτοί που παράγουν τον πλούτο στο νησί μας, ο παριανός λαός στο σύνολο του και οι φορείς του, να βρεθούν στο προσκήνιο, να καθορίσουν εκείνοι με τη συμβολή τους, τη στάση τους, τις διεκδικήσεις τους  την ανάπτυξη προς όφελος τους. 

Τους καλούμε λοιπόν να συστρατευτούν σε αυτή την κατεύθυνση.

Η δική μας θέση διαχρονικά ήταν και παραμένει ότι το νέο αεροδρόμιο αποτελεί μια υποδομή που βελτιώνει τις συνθήκες μετάβασης των κατοίκων από και προς την ηπειρωτική χώρα και αναβαθμίζει τις δυνατότητες πρόσβασης των επισκεπτών του νησιού μας.

Στη παρούσα λοιπόν φάση και με δεδομένη την προσφυγή στο ΣτΕ, η θέση μας είναι ότι:

⦁ Tο Δημοτικό Συμβούλιο  πρέπει απερίφραστα να καταδικάσει την πράξη της προσφυγής στο ΣτΕ και να απαιτήσει να αποσυρθεί η προσφυγή από τους προσφεύγοντες. Πρόκειται για ενέργεια που αποσκοπεί στο όνομα ίδιων συμφερόντων, στην ακύρωση ενός έργου που έχει την στήριξη του παριανού λαού και των εκπροσώπων του εδώ και 30 χρόνια.

⦁ Ο Δήμος πρέπει να αναθέσει σε νομικό με σχετική εμπειρία να παραστεί στο ΣτΕ για λογαριασμό του,λόγω έννομου συμφέροντος, ώστε να υπάρξει η σχετική προετοιμασία μέχρι την ημερομηνία εκδίκασης, αν οι προσφεύγοντες δεν αποσύρουν την προσφυγή. Για το λόγο αυτό να εξουσιοδοτηθεί η Οικονομική Επιτροπή για τη σχετική ανάθεση.