"Ταξίδι" στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας

Με ένα ερώτημα, που παραπέμπει σε ταξίδι στον χρόνο, ξεκινά την παρουσίαση της έκθεσης "20 χρόνια μετά τη γιορτή", ο δημοσιογράφος και συλλέκτης Θοδωρής Καρατζούνης.

Η έκθεση που είναι αφιερωμένη στους Ολυμπιακούς Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα το 2004, περιλαμβάνει ολόκληρη την ιστορία αυτής της σημαντικής διοργάνωσης, η οποία χάραξε για πάντα τις μνήμες όλων των πολιτών και άφησε ανεξίτηλες εικόνες, σαν “βάλσαμο” για τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν.

Για όποιον θέλει να κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο και να νιώσει έστω και για λίγο, τα κυρίαρχα συναισθήματα της χαράς και των χρωμάτων που προκάλεσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στους δρόμους της Αθήνας, θα πρέπει να επισκεφτεί την έκθεση "20 χρόνια μετά τη γιορτή", στην αίθουσα Βάτη του Δήμου Σύρου - Ερμούπολης, τα επίσημα εγκαίνια της οποίας θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη, 28 Μαρτίου, στις 19:30.

Λίγα λόγια για την έκθεση

Στην αίθουσα της έκθεσης, θα μπορέσει κάποιος να κάνει μία σύντομη διαδρομή από το 1896 και τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η αναβίωση των οποίων ήταν έμπνευση του Συριανού Δημήτριου Βικέλα και του Γάλλου Πιερ ντε Κουμπερτέν, μέχρι τους Αγώνες του 2004. Τα αντικείμενα πολλά και διαφορετικών ειδών που θα μπορέσει κάποιος να δει από κοντά. Μερικά από αυτά είναι: Ο επίσημος φάκελος και η σημαία για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων, πίνακες με καρφίτσες πέτου, οι επίσημες στολές των εθελοντών και τον λαμπαδηδρόμων, μέρος του επίσημου στολισμού της Αθήνας, διαπιστεύσεις, βραβεία, γκραβούρες διάσημων Ελλήνων εικαστικών, βιβλία, επίσημα έντυπα και προγράμματα, μετάλλια συμμετοχής, αντικείμενα των χορηγών που στήριξαν την διεξαγωγή των αγώνων.

Θ. Καρατζούνης: "Το ότι συνέπεσε, η πρώτη μου χρόνια στην Αθήνα με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων για μένα ήταν κάτι μαγικό"

Ο διοργανωτής της έκθεσης, μίλησε στην "Κοινή Γνώμη" και μοιράστηκε μαζί μας, εικόνες και συναισθήματα, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ξεκίνησε τη συγκεκριμένη συλλογή και γιατί αποφάσισε να την εκθέσει 20 χρόνια μετά τους Αγώνες στη Σύρο.

Τι ήταν αυτό που στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσετε να "χτίζετε" την συγκεκριμένη συλλογή;

"H αλήθεια είναι ότι όλα τα πράγματα ξεκινούν από κάπου και παρόλο που θα δείτε πολλά και μεγάλα αντικείμενα στη διάρκεια της έκθεσης, αυτό που στάθηκε αφορμή να ξεκινήσει όλο αυτό για μένα, ήταν ένα μικρό καρφιτσάκι πέτου, ενός από τους χορηγούς των αγώνων. Αυτό κατέληξε στα χέρια μου στις 31 Μαρτίου του 2004, όταν και έφτασε η Ολυμπιακή Φλόγα στην Αθήνα, επτά ημέρες μετά την αφή της στην Αρχαία Ολυμπία. Τότε εγώ ως πρωτοετής φοιτητής φιλολογίας, διέμενα στο Παγκράτι, πολύ κοντά στο Καλλιμάρμαρο στάδιο και όταν άκουσα στο ραδιόφωνο, ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, σηκώθηκα και πήγα να ζήσω από κοντά, ένα από τα πρώτα βήματα του ονείρου. Ο ερχομός της φλόγας στην Αθήνα, σήμαινε παράλληλα και την έναρξη της διεθνούς λαμπαδηδρομίας, μέχρι η φλόγα να επιστρέψει ξανά στην Ελλάδα για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Σε αυτή την εκδήλωση λοιπόν, πλησίασα ένα κιόσκι, ενός από τους μεγάλους χορηγούς, για να παραλάβω ένα αναψυκτικό και -για καλή ή κακή μου τύχη - η κοπέλα που μου το προσέφερε, μου έδωσε μαζί και ένα συλλεκτικό pin και εκεί ξεκίνησαν όλα".

Πως ήταν η Αθήνα που ζήσατε το διάστημα της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων;

|"Αρχικά ήμουν και εγώ 20 χρόνια νεότερος και τα μαθηματικά λένε ότι τότε ήμουν 21 ετών. Όπως μπορεί κάποιος να καταλάβει, για κάποιο παιδί που έχει γεννηθεί στη Σύρο και έχει μεγαλώσει στα Τρίκαλα, η Αθήνα ήταν ένας προορισμός γεμάτος νέες αναζητήσεις. Το ότι συνέπεσε, η πρώτη μου χρόνια στην Αθήνα με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων για μένα ήταν κάτι μαγικό. Η Αθήνα εκείνη την περίοδο δεν θύμιζε σε τίποτα την προηγούμενη και την επόμενη εποχή της, ήταν σαν όλα να δούλευαν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Χαμογελαστοί άνθρωποι, άνθρωποι με κέφι και αισιοδοξία για το μέλλον, αγνοώντας ασφαλώς το τι θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια. Αυτό που φαίνονταν να ενδιαφέρει τους πάντες, ήταν αυτό που ζούσαν εκείνη την στιγμή, το οποίο και θα τους εμένα ανεξίτηλο στη μνήμη τους. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι χρώμα και μουσικές και όσο πλησίαζε το καλοκαίρι και οι Αγώνες, η Αθήνα είχε μετατραπεί σε κέντρο της γης, που ένωνε τις φυλές από όλο τον κόσμο".

Ποιος είναι ο στόχος σας μέσω της συγκεκριμένης έκθεσης και γιατί αποφασίσατε να την παρουσιάσετε αυτή την περίοδο;

"Η αλήθεια είναι ότι είμαι συλλέκτης από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και πάντα μου άρεσε, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, να δείχνω τις συλλογές μου, ιδιωτικά, σε κόσμο. Όπως καταλαβαίνετε φυσικά, αυτό γίνονταν με ένα περιορισμένο τρόπο και όχι μαζικά, όπως επιδιώκω στη συγκεκριμένη περίπτωση. Παράλληλα ποτέ, κανένα από τα σπίτια στα οποία διέμενα, δεν διέθετε τους κατάλληλους χώρους για να μπορώ να τα βλέπω και να τα απολαμβάνω καθημερινά, οπότε το 95% των συγκεκριμένων αντικειμένων βρίσκονταν μέσα σε κούτες κρυμμένα σε κάποιο πατάρι ή σε κάποια αποθήκη και μάλιστα σε διαφορετικές πόλεις. Παρόλα αυτά εγώ συνέχιζα να αγοράζω αντικείμενα. Προτιμούσα να ξέρω ότι έχω ένα αντικείμενο στην κατοχή μου και ας μη το βλέπω καθόλου. Τώρα πλέον μετά από 18 χρόνια, διαδρομής στην Αθήνα, αποφάσισα να έρθω και να μείνω μόνιμα στη γενέτειρα μου, τη Σύρο και άρχισα, δειλά δειλά, να σκέφτομαι ότι ήταν μία καλή ευκαιρία μετά από τόσα πολλά χρόνια, να ανοίξουν όλες αυτές οι κούτες και να δω και εγώ τι έχω αλλά πλέον και όλος ο κόσμος. Ευελπιστώ αυτά που θα δείτε στην Έκθεση να σας ταξιδέψουν έστω και για λίγο σε εκείνη την περίοδο".