Καπρίτσια μακιαβελικών ηγεμονίσκων

Αποκαρδιωτική υπήρξε η εικόνα της πρόσφατης συνεδρίασης του συλλογικού δημοτικού οργάνου του ιστορικού Δήμου μας, δεδομένου ότι θλιβερός πρωταγωνιστής υπήρξε ξανά η στημένη επιχείρηση εντυπώσεων εκ μέρους των βασικών προσώπων της συζήτησης, με την προσπάθειά τους να εστιάζεται κυρίως στο ποιός θα ξεγυμνώσει ευστοχότερα τον κακό χαρακτήρα του μέχρι χθες... στενού κι “αξιόλογου” συνεργάτη του!

Τα δεδομένα πλέον είναι συγκεκριμένα: Αποδοχές παραιτήσεων, παραμονή προσώπων σε βασικές θέσεις κι ανάδειξη νέων σε τιμητικές θέσεις, τα οποία θα πρέπει να αποδείξουν αν όντως τις αξίζουν...!

Προς ελάφρυνση του αρνητικά φορτισμένου κλίματος, το οποίο αναπτύχθηκε καθώς ολόκληρο το σώμα του δημοτικού συμβουλίου παρέμεινε θεατής σε ένα αποκλειστικά εσωτερικό ζήτημα της μέχρι πρότινος “δεμένης” ομάδας της Δημοτικής Αρχής, θα μπορούσαμε να στρέψουμε την κριτική ακριβώς σε όσους αιρετούς δεν τοποθετήθηκαν ουσιαστικά - με σκληρή(!) γλώσσα ως όφειλαν για την προάσπιση του θεσμού και του ρόλου τους – επί των όσων διαδραματίστηκαν, μα αντιθέτως, επέλεξαν να διατηρήσουν τις αποστάσεις τους.

Τα ευκόλως εννοούμενα όμως, παραλείπονται, αφού αρκεί να παρακολουθήσει κάποιος τη σχετική συζήτηση ώστε να εξάγει τα συμπεράσματα του για τη συμπεριφορά του καθενός έναντι των δύο προσώπων! Πέραν των ισορροπιστών που επιλέγουν - επικίνδυνα για τον Δήμο – να ακροβατούν σε ένα σχοινί που σύντομα θα σπάσει, χωρίς να διεκδικούν – παρά μόνον κατ΄ επίφαση - τη σοβαρότητα που αρμόζει στον θεσμό..., η ουσία της υπόθεσης είναι πως οι δύο “μονομάχοι” αντήλλαξαν πυρά επιβεβαιώνοντας ΠΟΣΟ ΙΔΙΟΙ είναι!

Τα συμπεράσματα απλά, καθώς προκύπτουν από όσα κοσμητικά εκστομίσθηκαν και από τις δύο πλευρές, ασχέτως αν η ρητορική δεινότητα της μίας πλευράς ήταν εμφανής έναντι της απλοϊκότερης - πλην όμως αποκαλυπτικής - αντεπίθεσης που επιχειρήθηκε από το αντίπαλο πλέον στρατόπεδο.

Μέχρι σήμερα λοιπόν, θα πρέπει οι δημότες να γνωρίζουν πως, ΔΥΣΤΥΧΩΣ αν δεν υπήρξε κάποιο απτό αποτέλεσμα προόδου στο νησί, αυτό οφείλεται στο ότι σε σύνολο δεκαεπτά μηνών, όπως οι ίδιοι αποκάλυψαν, η Σύρος διοικήθηκε από “αρχηγικές τάσεις” προσώπων που “γνωρίζουν καλά από μεθοδεύσεις” προκειμένου να “εξοντώσουν” όσους βαφτίζουν εχθρούς, κυριευόμενοι “από εμμονικές συμπεριφορές και τάσεις”, προφανώς και υπό την πολύτιμη.... καθοδήγηση “εξωθεσμικών προσώπων”, που αρέσκονται στο να εξυπηρετούν σε επίπεδο ενίσχυσης “αντιδημοκρατικών συμπεριφορών” με σκοπό να “θέτουν στο περιθώριο” όσους δεν υπακούν. Μάλιστα, όλο αυτό το διάστημα – όπως πρόσθεσαν – ήταν αρκετό για να έρθει στο προσκήνιο ο αληθινός χαρακτήρας προσώπων που “θεωρούν ότι η κατοχή αξιωμάτων είναι θέσφατο” κι ως εκ τούτου, εκείνοι αντιμετωπίζουν συναδέλφους και συνεργάτες “ως υποτελείς” καθώς οι ίδιοι εκτιμούν πως είναι “ηγεμόνες”. Επιπρόσθετα, όλοι εμείς οι δημότες κρίνεται χρήσιμο να γνωρίζουμε πως, όσοι εξελέγησαν για να υπηρετήσουν τη συλλογική πρόοδο κατά τη νέα θητεία, - όπως επιβεβαίωσαν – αναλώθηκαν επί μήνες σε μία μάχη επιβολής, απολαμβάνοντας μάλιστα να αναπτύσσουν “συκοφαντικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές” στο όνομα όσων ετσιθελικά εκτιμούσαν ως τα απολύτως σωστά σενάρια εφαρμογής για την αλλαγή πορείας του τόπου. Εκτός των ανωτέρω, αποκάλυψαν ότι δαπάνησαν χρόνο ώστε να εξιχνιάσουν... “δόλιες και περίεργες συνεννοήσεις με παρατάξεις της μειοψηφίας”, μήπως κι επιβεβαιώσουν ορισμένοι μόνον(!), πως, “είχαν παραδοθεί χαρτοφυλάκια σε μέλη της μειοψηφίας” και μάλιστα “άνευ όρων” και άρα, για την κατάντια “μας” και το “πήγαινε – έλα” άκυρων αποφάσεων δεν ευθυνόταν στο ακέραιο η Δημοτική Αρχή. Ανάμεσα στις αποκαλύψεις..., τόνισαν τέλος πως, υπήρχαν παρεμβάσεις “σε χωράφια άλλων από εξωθεσμικούς κι όχι μόνο” ενώ συστηματικά καταβαλλόταν προσπάθεια από αναρμόδιους “να υποκαταστήσουν απόψεις οργάνων του Δήμου”.

Αυτά κι άλλα τόσα διαδραματίζονταν επί δεκαεπτά μήνες τα οποία “οδήγησαν” στην απαίτηση παραίτησης, αφού όπως σχεδόν ξεκάθαρα αφέθηκε να εννοηθεί “επηρέασαν την ομαλή πορεία του Δήμου”.

Εξ αρχής, μπορεί η πολιτική ποιότητα του δημοτικού συμβουλίου όχι μόνον να μην ήταν η αρμόζουσα, αλλά ενδεχομένως να ήταν η χειρότερη που έχει υπάρξει έως σήμερα, ωστόσο, πριν από τις καταρρακτώδεις παραδοχές σχετικά με την υποκρισία και τη σαπίλα στα δημοτικά πράγματα, ακόμη κι ο πιο δύσπιστος, θα μπορούσε να αφήσει μία χαραμάδα ανοικτή...

Το μεγάλο πρόβλημα που έχουν όμως οι δύο πλευρές να αντιμετωπίσουν, δεν είναι η “διάρρηξη της μεταξύ τους εμπιστοσύνης”, αλλά η διάρρηξη της εμπιστοσύνης με τους δημότες κι ευτυχώς είναι σαφές πια, πως δεν υπάρχουν ελαφρυντικά για τα καπρίτσια μακιαβελικών ηγεμονίσκων.