"Ο μαθητής του Χριστού χρειάζεται τόλμη και εξυπνάδα"

Η στάση του μαθητή του Ιησού απέναντι στον πλούτο, στη συσσώρευση των αγαθών και τις χρίσεις του και εν γένει στην οικονομική ζωή, είναι το θέμα της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής, την οποία αναλύει ο π. Γιάννης Μαραγκός.

Σε παραβολή του, ο Ιησούς προσπαθεί να διδάξει τους μαθητές του, για την εξυπνάδα, που πρέπει να έχει ένας χριστιανός, προκειμένου, να μπορέσει να διαχειριστεί τα αγαθά που του προσφέρει απλόχερα ο Θεός. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιεί το παράδειγμα ενός διαχειριστή, ο οποίος διώχνεται από τον αφέντη του, και μην έχοντας άλλο τρόπο να επιβιώσει, προσπαθεί με πονηρία, να ωφεληθεί, από τους οφειλέτες του κυρίου του.

Με τον τρόπο αυτό, ο Ιησούς, παίρνοντας το παράδειγμα του πονηρού διαχειριστή, που ως «κύριο» αναγνωρίζει το Μαμωνά (θεότητα του πλούτου), παραβάλλει αυτή την πράξη, με τη διαχείριση που πρέπει να κάνει ο μαθητής, που «κύριό» του αναγνωρίζει το Θεό και την αγάπη.

«Ο Ιησούς, βέβαια, δεν επαινεί την ανεντιμότητα του διαχειριστή, αλλά με πολλή ειρωνεία, επαινεί την ικανότητά του, όταν βρίσκεται πνιγμένος στην καταστροφή, να προσπαθεί, με ό,τι του έχει μείνει στα χέρια, να προβλέψει για το μέλλον του», τονίζει ο π. Γιάννης.

«Ο μαθητής του Ιησού, καλείται να μιμηθεί αυτή ακριβώς την εξυπνάδα, την ετοιμότητα, την αποφασιστικότητα και τη δημιουργικότητα, που έδειξε αυτός ο ανέντιμος διαχειριστής και να επωφεληθεί απ’ ό,τι έχει στα χέρια του, για να κάνει το καλό, για τη δική του σωτηρία, παρ’ όλο που πολλές φορές του φαίνονται μηδαμινά και χωρίς αξία. Ο διαχειριστής χρησιμοποιεί τα αγαθά του αφεντικού του, για να ζήσουν καλύτερα οι άλλοι, αλλά και εκείνος. Και αυτό, το λέει εξυπνάδα», σημειώνει.