Στήλη

Κι εκεί που φαινόσουν ότι αποτελούσες παράδειγμα προς μίμηση, έδωσες μία άχαρη κλωτσιά στη μπάλα και την έστειλες στο δικό σου τέρμα! Έβαλες το δικό σου αυτογκόλ εγκαινιάζοντας προφανώς την έναρξη του δεύτερου έτους της νέας θητείας με τον χειρότερο τρόπο... Ανοίγοντας την αυλαία του διχασμού...

Είναι το αυτονόητο, που πολλές φορές αφήνεται στο πηγάδι της κοντής μνήμης ή της μνήμης χρυσόψαρου και δεν απασχολεί κανέναν... Όσο υπάρχουν ιδέες, υπάρχει αισιοδοξία. Όταν αυτές οι ιδέες γίνονται πράξη όμως, τότε είναι βέβαιο πως υπάρχει και μέλλον. Αυτό συνήθως δεν το υπολογίζουμε, όμως......

Νοοτροπία... είμαι πεπεισμένη πως θα αποκαλυφθεί! Κάποτε, θα γίνει το γνωστό σε όλους “ταμείο”, ο λεγόμενος διαφορετικά “απολογισμός”, ώστε να τοποθετηθούν τα οριστικά πρόσημα στις πράξεις του καθενός σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, δηλαδή στο πέρασμά του από θέση που αποκλειστικά και μόνο...

Συνηθίζεται τον επισκέπτη να τον τιμάς! Τον προσκάλεσες; Ο άγραφος κανόνας της φιλοξενίας υπαγορεύει την εγκάρδια υποδοχή του προσώπου ή των προσώπων που επιθυμείς να σε επισκεφθούν, αφού υποτίθεται πως η παρουσία τους, θα σου προσφέρει χαρά, ικανοποίηση, ανανέωση, ενώ στον ύψιστο βαθμό, αυτή η...

Ομολογώ πως δεν το περίμενα... Πίστευα πως πλέον, θα ήταν αχρείαστα, αφού σχεδόν δεκαπέντε χρόνια τώρα το ανέμελο παιχνίδι έχει καταστεί μία ευχάριστη ανάμνηση κι αυτά... κλειδώθηκαν σε ένα συρτάρι που φιλοξενεί ευχάριστες και παιχνιδιάρικες παιδικές μνήμες.

Θυμάμαι έντονα πως, όταν τα...

Μπορεί κάποιοι από εσάς να με νιώσετε... Το έχω ανάγκη! Όταν το μαύρο καταφέρει να γίνει άσπρο – δεν έχει σημασία αν αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι εφικτό – τότε εύλογα γίνεται αντιληπτό, πως ακόμη και η στοιχειώδης επικοινωνία ανάμεσά μας, έχει χαθεί.

Με ακούς; Δεν απευθύνομαι μόνο...

Εκ φύσεως αισιόδοξη. Εκ πεποιθήσεως όμως, αλλά και μετά από σκληρή εσωτερική δουλειά, έκανα κτήμα μου συνειδητά αυτή την αισιόδοξη στάση ζωής, την καλλιέργησα, αλλά απέκτησα επιπλέον υπομονή και ψυχραιμία σε έναν αξιοσημείωτο βαθμό, αν και αυτή η προσπάθεια είναι γνωστό πως, ποτέ δεν τελειώνει...

Αφού δεν σου ταιριάζει ο ρόλος, γιατί τον αναλαμβάνεις; Αποκάλυψέ μας μόνο αν για να εκτελέσεις το σύντομο “μονόπρακτο” σου έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο! Γι αυτό μόνο, θα μπορούσαμε να σε δικαιολογούσαμε. Φοβήθηκες για τη ζωή σου; Αυτός ήταν ο τρόπος να στηρίξεις τη θέση σου; Δε θέλεις να...

Μέχρι πρότινος αναρωτιόμουν τί θα μπορούσε να φταίει για την ανίατη(;) εν τέλει(;), περίπτωσή μας. Τελικά κατέληξα...

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο! Αυτός και μόνον αυτός θα μπορούσε να είναι ο χαρακτηρισμός που αρμόζει στη συντριπτική πλειοψηφία όσων τοποθετήθηκαν αναφορικά με το...